Gadjo dilo

Stephane, młody Francuz, podróżując po Rumunii poszukuje nieznanej cygańskiej pieśniarki. Jedynym śladem owego głosu jest nazwisko wypisane na kasecie z jej muzyką - Nora Luca, kasety tej ojciec Stephane słuchał bezustannie w ostatnich chwilach swojego życia. W sercu Rumunii, ciemną nocą, zmrożoną wiatrem i śniegiem, Stephane dociera do wioski. Poznaje tam Izydora, starego Cygana, który pomiędzy jednym a drugim haustem wódki wykrzykuje przekleństwa pod adresem mieszkańców wioski odpowiedzialnych za osadzenie jego syna w więzieniu. Między młodym Francuzem a starym Cyganem nawiązuje się przyjaźń. Spędzają tę noc śpiewając, śmiejąc się i pijąc na umór. Stephane skłania również Izydora do wysłuchania piosenki Nory. Następnego dnia w całej wiosce cygańskiej powstaje wielkie poruszenie - w łóżku Izydora, przywódcy wioski, śpi obcy! Kim jest ten młody 'gadjo', zarośnięty, niezbyt czysty, w dziurawych butach? Złodziejem kur? Porywaczem dzieci? Izydor dumnie wyjaśnia, że ów młody Francuz to jego przyjaciel, który
przyjechał, by nauczyć się ich języka - romskiego. Stephane staje się honorowym gościem. Cała wioska go akceptuje. Jej mieszkańcy dwoją się i troją, by mu wyświadczać przysługi, karmić, gościć. Izydor zabiera go z sobą na prawdziwe cygańskie wesele, na które on wraz z przyjaciółmi zostali zaproszeni, by grać. Tam Stephane poznaje Sabine -najbardziej szaloną i wyzwoloną spośród młodych kobiet z wioski...