Jiyan

16 marca 1988 roku pięć dni przed świętem Newruz, jednym z najważniejszych dni kurdyjskiej tradycji, irackie samoloty zbombardowały kurdyjskie miasteczko Halabjah gazem musztardowym i cyjankiem. W ciągu zaledwie kilku minut zmarło ponad 500 mężczyzn, kobiet i dzieci na skutek poparzeń i poduszenia.

Mimo rozmiarów tej zbrodni, reakcje społeczności międzynarodowej były powściągliwe i nie podjęto żadnych sankcji ani akcji odwetowych przeciwko rządowi Iraku. Na tle tych wydarzeń powstała fabuła "Jiyan". Pięć lat po tragicznych wydarzeniach do ojczyzny powraca amerykański Kurd, Diyari. Zamierza założyć w Halabjah sierociniec. Powoli poznaje mieszkańców miasteczka, wśród nich mężczyznę, który od momentu utraty żony i ośmiorga dzieci dniem i nocą przesiadując na dachu i grając na flecie. Jednak cała uwaga skupiona jest wokół Jiyan, któa pozostała w wiosce wraz z 12-letnim, osieroconym kuzynem Sherco. Jiyan (często spotykane w Kurdystanie imię żeńskie, które oznacza "życie") powoli otrząsa się z dramatycznych wspomnień, a Sherco chciałby się z nią ożenić.

Film wiąże tę konkretną sprawę z apelem do świata, by traktować sprawę Kurdystanu poważnie pod każdym względem. Niektórzy aktorzy to mieszkańcy zbombardowanych wiosek, grający w filmie samych siebie. Twórcom filmu udało się stworzyć poruszającą opowieść o niezwykłej determinacji ludzi, pragnących ocalić swą kulturę, normalne życie oraz miłość.