La Belle w kinie

Początki kina w Demokratycznej Republice Konga wiążą się z kolonizacją – to belgijscy zarządcy kraju przywieźli tu kinematograf, przy pomocy którego próbowano uzasadniać ideologię imperialną. Także i później historia kina odbijała skomplikowane dzieje kraju. W latach 60. olbrzymią popularność zyskały spaghetti westerny, a ulubionym bohaterem Kongijczyków stał się… Django. W schyłkowych czasach reżimu Mobutu Sese Seko chrześcijańscy kaznodzieje uznali film za wynalazek diabelski i zaczęli przerabiać kina na kościoły. Dzisiejsza Kinszasa, po wkroczeniu na rynek tanich kaset video i zamknięciu w 2004 roku ostatniego kina, jest 10-milionowym miastem bez sali kinowej. Wciąż jednak entuzjaści kina krzewią kulturę filmową w stolicy Kongo. Zalicza się do nich także włoska reżyserka Cecilia Zoppelletto, która w dokumencie „La Belle at the Movies” prezentuje archiwalia, odwiedza dawne kina, rozmawia z filmowcami, urzędnikami oraz samymi kinofilami. Próbuje odmalować jak najszerszą panoramę filmowego Konga, aby, jak po
pokazie filmu na festiwalu Film Africa napisał krytyk „Guardiana” Colm McAuliffe, „ukazując doniosłość miejsca kina w niegdysiejszym kongijskim społeczeństwie, symbolicznie przekreślić jego śmierć".

Autor: Adam Kruk