Percy Adlon

Niezależny reżyser, scenarzysta i producent niemiecki, na świecie znany i kojarzony najlepiej jako twórca komediodramatów „Cukiereczek” i „Bagdad Cafe”.

Urodził się 1 czerwca 1935 roku w Monachium, w zachodnich Niemczech, wychowywał się na bawarskiej wsi. Studiował historię sztuki i teatru oraz literaturę niemiecką na Ludwig-Maximilian University w Monachium. Podczas studiów był członkiem grupy teatralnej, a po ich ukończeniu rozpoczął pracę w zawodzie aktora. Przez dziesięć lat pracował w radiu i telewizji, pracując przede wszystkim głosem - jako prezenter, narrator powieści w odcinkach, lektor.

W 1970 roku zajął się reżyserią filmów dokumentalnych dla bawarskiej telewizji. W ciągu kolejnych dziesięciu lat zrealizował ponad 150 filmów tego rodzaju, wiele z nich we współudziale producenta Benigny von Keyserlingka. To on patronował pierwszej głośnej produkcji Adlona - „The Guardian and his Poet” (1978, Adolf Grimme Award), opowiadającej o szwajcarskim poecie Robercie Walserze, jak również jego fabularnemu debiutowi, jakim był odnotowany na MFF w Cannes, biograficzny dramat „Céleste”, powstały w oparciu o powieść Céleste Albaret (1981, German Guild Film Award).

W międzyczasie założył wspólnie z żoną firmę produkcyjną Pelemele Film GmbH, w której powstawały jego kolejne filmy, w tym te najsłynniejsze.

Największy sukces odniósł jako twórca filmów z gwiazdorskim udziałem pamiętnej i niezwykle charakterystycznej Marianne Sägerbrecht. Z aktorką spotkał się po raz pierwszy w 1980 roku, podczas realizacji telewizyjnej produkcji „Herr Kischott”, jednak dopiero komediodramat „Cukiereczek” (1985, Silver Spike na MFF w Valladolid) rozsławił na dobre twórczy duet. Film doczekał się nawet swojego amerykańskiego remake’u w postaci telewizyjnego „Podrywu” w reżyserii Paula Schneidera (1989).

* Bezsprzecznie najgłośniejszym obrazem Adlona, a zarazem najsłynniejszym owocem współpracy z Marianne Sägerbrecht jest film „Bagdad Cafe” (aka „Out of Rosenheim” 1987) wg scenariusza napisanego wspólnie z żoną, Eleonore Adlon. Ten obsypany nagrodami w kraju i na świecie (norweska Amanda Award, Bavarian Film Award, César, Ernst Lubitsch Award, German Guild Film Award – Gold, French Syndicate of Cinema Critics Award, Robert Award, nominacja do Independent Spirit Award), niezwykle klimatyczny, uderzający w najczulszą strunę komediodramat stał się niemal kultowym obrazem dla całych pokoleń widzów. Podobną sławą okryła się grająca Brendę Sägerbrecht, jak również słynny motyw muzyczny z tego filmu – nastrojowa piosenka „Calling You” Boba Telsona. W 2004 roku, na deskach Teatru Muzycznego w Barcelonie odbyła się premiera scenicznej, musicalowej wersji filmu.*

Rok 1989 to realizacja utrzymanej w podobnym tonie, pokazanej w konkursie głównym festiwalu w Cannes produkcji „Rozalka idzie na zakupy” z ponownym udziałem Sägerbrecht i scenariopisarskim wkładem żony, rok 1991 – reżyseria niemieckiego dramatu „Salmonberries” (Grand Prix des Amériques na MFF w Montréalu), a 1993 – premiera anglojęzycznego, muzycznego filmu fantasy „Younger and Younger” z Donaldem Sutherlandem, Lolitą Davidovich, Julie Delpy i Lindą Hunt (Silver Raven Award).

Zafascynowany nową technologią, dającą możliwość całkowitego uniezależnienia się od jakichkolwiek komercyjnych aspektów robienia filmu, od 1997 roku realizuje dzieła techniką cyfrową. Wyreżyserował kilka osobistych dokumentów m.in. „Moje Monachium”, filmy inspirowane muzyką Mozarta i Straussa, fantastyczne dzieło „Hotel Adlon” (1997, Bavarian TV Award), czy obraz „Koening’s Arche Noah” opowiadający historię monumentalnej rzeźby z World Reade Center - uszkodzonej, ale nie zniszczonej w zamachu. Ma na swoim koncie reżyserię oper (zarówno dla potrzeb sceny, jak i telewizji).

Wraz z żoną, był producentem reżyserskiego debiutu syna, Felixa O. Adlona – filmu „Eat Your Heart Out” (premiera 2000). Wcześniej ojciec i syn współpracowali już razem nad scenariuszem do „Salmonberries” i „Younger and Younger”, a całkiem ostatnio zrealizowali wspólnie biograficzny dramat „Mahler auf der Couch”, opowiadający o słynnym, austriackim kompozytorze i jego przyjaźni z Zygmuntem Freudem (2010).

Za swoją działalność artystyczną został odznaczony Oficerskim Krzyżem Republiki Federalnej Niemiec oraz Bawarskim Orderem Zasługi.