W służbie publicznej
Temple przekonała się, że świat polityki i dyplomacji jest równie trudny, jak branża filmowa. Najsurowszym krytykiem Shirley był legendarny sekretarz stanu Henry Kissinger.
W roku 1967 bez powodzenia ubiegała się o miejsce w Kongresie Stanów Zjednoczonych. W sierpniu 1968 roku była w Czechosłowacji, aby spotkać się z reformatorskim przywódcą kraju, Alexandrem Dubčekiem, w imieniu Międzynarodowej Federacji Towarzystw Stwardnienia Rozsianego, której była współzałożycielką. Kraj znajdował się w samym środku Praskiej Wiosny, a obywatele protestowali w przeciw represjom ze strony ZSRR. Shirley, wrażliwa na ludzką krzywdę i wspierająca prawa obywatelskie, nigdy nie zapomniała o tym, co zobaczyła w Pradze. Tam jednak niewiele mogła pomóc.
W latach 1969-70 pełniła funkcję ambasadora USA przy Organizacji Narodów Zjednoczonych. W 1974 roku mianowano ją ambasadorem w Ghanie. Dwa lata później została szefową protokołu Stanów Zjednoczonych – funkcję tę pełniła do 1977 roku.
W 1988 roku Temple osiągnęła stopień honorowego oficera Służby Zagranicznej USA. W latach 1989-92 pełniła kolejną funkcję publiczną – prezydent George Bush mianował Shirley ambasadorem w Czechosłowacji. Pani ambasador widziała na własne oczy, jak komunizm rozpadał się w całej Europie Wschodniej.