Sara Muldner

Mimo młodego wieku i, siłą rzeczy, braku wykształcenia aktorskiego, jest znaną i rozpoznawalną gwiazdą ekranu, kojarzoną przede wszystkim z dziecięcą rolą Julki, adoptowanej córki Zosi w telenoweli „Na dobre i na złe”.

Urodziła się 30 maja 1989 roku w Warszawie. Jest córką aktorki, Izabelli Dziarskiej i rzeźbiarza Jacka Müldnera-Nieckowskiego.

Już jako 9-latka zadebiutowała na małym ekranie, grając w spektaklach Teatru TV: jako Julia w sztuce „Naparstek pana Boga”, na motywach opowiadań słynnego poety, Rainera Marii Rilkego oraz Kasia w „Swojej” w reżyserii Barbary Winklowej (1998).

* Już kolejna rola – Uli w spektaklu Piotra Trzaskalskiego „Dalej niż na wakacje” z Barbarą Brylską, przyniosła jej Złote Koziołki na Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci i Młodzieży „Ale kino!” w Poznaniu (2000).*

Miała szczęście do postaci o imieniu Julia – w 1999 roku dała się poznać szerokiej publiczności jako serialowa Julka Nowak w telenoweli „Na dobre i na złe” (1999). Zachwycając swoją naturalnością i niepospolitymi umiejętnościami, na stałe zagościła na planie serialu, szybko stając się najbardziej znaną, dziecięcą gwiazdą w kraju. Dorastała na oczach widzów, kreując postać Julki aż do 2007 roku, kiedy to wyjechała na studia aktorskie do Paryża.

W międzyczasie wykorzystywano jej potencjał w szeregu innych produkcji filmowych i telewizyjnych. W 1999 roku pojawiła się w pierwszoplanowej roli u boku Krzysztofa Kowalewskiego i Hanki Bielickiej w serialu „Palce lizać” oraz w polsko-niemieckim serialu „Trzy szalone zera”. Rok później partnerowała Piotrowi Machalicy, Krzysztofowi Stroińskiemu i Danucie Szaflarskiej w „Nieznanej opowieści wigilijnej” Piotra Mularuka oraz Grażynie Barszczewskiej i Jackowi Borkowskiemu w spektaklu Teatru TV „Błahostka” Józefa Hena, w reżyserii Tomasza Zygadły (2000), a w 2001 roku zagrała u Jana Englerta w telewizyjnej adaptacji „Beatryks Cenci” Juliusza Słowackiego, z Agnieszką Grochowską, Ewą Wiśniewską i Bartoszem Opanią.

W 2002 roku wcieliła się w postać Solange, córki George Sand w dzieciństwie, w biograficznym dramacie Jerzego Antczaka i Jadwigi Barańskiej „Chopin. Pragnienie miłości” z Piotrem Adamczykiem, Danutą Stenką i Bożeną Stachurą w roli dorosłej Solange. Rolę tę do dziś uważa się za najważniejszą w jej dorobku. Sara miała tutaj okazję spotkać się na planie z mamą, Izabellą Dziarską, kreującą w filmie nieco mniejszą rolę służącej.

Oprócz gościnnych ról w serialach komediowych „Lokatorzy” (2001) i „Sąsiedzi” (2005), zagrała też niewielką rolę w „Tygrysach Europy” Jerzego Gruzy (2003), większą i dojrzalszą kreację tworząc w niezależnej produkcji Piotra Matwiejczyka „Na boso” z Mirosławem Baką, Agnieszką Wagner i Marcinem Dorocińskim (2007).

Ma na swoim koncie spore dokonania w zakresie dubbingu. Użyczyła swojego głosu bohaterom takich produkcji, jak m.in. „Piotruś Pan i piraci”, „Spider-Man”, „Dinozaur”, czy „Magiczny autobus”.