"Selma": Oprah Winfrey w oscarowym filmie

Winfrey, która w amerykańskich rankingach popularności przegrywa tylko z Supermanem i Elvisem, wcieliła się bojowniczkę ruchu na rzecz praw obywatelskich. I znów na planie filmu uderzyła mężczyznę.

W życiu zawodowym Winfrey osiągnęła już wszystko. W ćwierć wieku zbudowała imperium medialne, które dało jej 3. miejsce na liście najbardziej wpływowych kobiet świata (Forbes), tytuł największej gwiazdy świata (również Forbes), status najbardziej wpływowej czarnoskórej kobiety pokolenia (czasopismo Life) i miejsce na liście 100 najbardziej wpływowych ludzi XX wieku (Time). W 2003 roku plebiscyt sieci telewizyjnych uznał ją za najbardziej rozpoznawalną osobowość medialną po Supermanie i Elvisie, a listę osiągnięć Oprah zamyka okrągły miliard dolarów na jej bankowym koncie.

Oprah Winfrey zagrała w „Selmie” Annie Lee Cooper, 54-letnią kobietę, sławną na cały swiat po starciu z szeryfem Jimem Clarkiem, który próbował uniemożliwić jej zarejestrowanie się na liście osób uprawnionych do głosowania w wyborach. Cooper, w odpowiedzi na przemoc ze strony szeryfa, powaliła go na ziemię, co zarejestrowały obecne na miejscu zdarzenia kamery telewizyjne. Obecnie w Selmie jest ulica nazwana na cześć Annie Lee Cooper - dzielnej kobiety, która walczyła o swoje prawo do głosu. Cooper zmarła w 2010 roku, dożywszy stu lat.

Mimo wątpliwości, Oprah Winfrey nie mogła odmówić zagrania tej roli. „Długo się nad tym zastanawiałam” – mówi Winfrey. – „Nie byłam pewna, czy powinnam przyjąć tę rolę, ponieważ zagrałam wcześniej Sofię w ‘Kolorze purpury’, która wymierza cios szeryfowi, a potem Glorię w ‘Kamerdynerze’, która uderza w twarz swojego syna i zaczęłam się zastanawiać, czy naprawdę jestem skazana na granie kobiet, które biją mężczyzn? Jednak doszłam do wniosku, że Annie Lee Cooper była tak wspaniałą osobą, a jej odwaga tak godna podziwu, że nie mogę odmówić”.

Kolejnym powodem dla Winfrey do przyjęcia roli Annie Lee Cooper była świadomość tego, jakie miejsce w historii USA ma jej bohaterka. „Chciałam oddać Annie sprawiedliwość, bo choć jest jedną z najważniejszych postaci ruchu na rzecz praw obywatelskich, bardzo wielu ludzi nie zna nawet jej nazwiska” – przyznaje Winfrey. – „Annie była zdeterminowana, by walczyć o swoje prawa. Stała w kolejce do rejestracji wyborców nie raz i nie dwa, ale niezliczoną ilość razy. Zapytałam kiedyś jej dawnego opiekuna: ‘Jak myślisz, dlaczego Annie uderzyła szeryfa? Przecież zdawała sobie sprawę z tego, że może przypłacić ten czyn życiem.’ A on mi odpowiedział: ‘Po prostu miała już dosyć’”.

„I to właśnie chciałam pokazać” – kontynuuje Winfrey. – „Ten moment, w którym człowiek ma już tak serdecznie dosyć niesprawiedliwości, że musi zareagować nie zważając na konsekwencje. Człowiek pozbawiony praw, upokarzany każdego dnia, otoczony osobami, które traktują go jak śmiecia, w końcu któregoś dnia wybucha. W takim momencie znalazła się Annie Lee Cooper i okazała swój gniew”.

Jeden z najgłośniejszych amerykańskich filmów roku, nagrodzony Złotym Globem i Oscarem (za najlepszą piosenkę – John Legend, feat. Common „Glory”) i nominowany do blisko siedemdziesięciu prestiżowych nagród. Oscarowa „Selma” to oparta na prawdziwych wydarzeniach, poruszająca historia laureata pokojowej Nagrody Nobla – Martina Luthera Kinga. W rolę kochającego ojca i męża, a zarazem charyzmatycznego przywódcy i wizjonera, który na zawsze odmienił oblicze Ameryki, wcielił się nominowany do Złotego Globu David Oyelowo („Kamerdyner”, „Interstellar”, „Służące”). Partnerują mu m.in. zdobywca Oscara – Cuba Gooding Jr. („Jerry Maguire”, „American Gangster”, „Kamerdyner”) oraz nominowani do Nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej: Tim Roth („Wściekłe psy”, „Rob Roy”), Tom Wilkinson („Michael Clayton”, „Za drzwiami sypialni”), a także Martin Sheen („Czas Apokalipsy”, „Infiltracja”) i powracająca na duże ekrany Oprah Winfrey („Kamerdyner”, „Kolor purpury”), będąca również, obok Brada Pitta, współproducentką „Selmy”.

Po odebraniu Pokojowej Nagrody Nobla, Martin Luther King (David Oyelowo) wraca do USA, gdzie czekają go nowe wyzwania. Jest rok 1965, a walka o prawa obywatelskie Afroamerykanów wchodzi w decydującą fazę. Z miasta Selma w kierunku Montgomery wyrusza marsz protestacyjny, brutalnie spacyfikowany przez siły porządkowe działające z polecenia słynącego z rasistowskich poglądów gubernatora George’a Wallace’a (Tim Roth). Jednak poruszająca relacja telewizyjna, pokazująca rozbicie pokojowego demonstracji, sprawia, że do Selmy z całego kraju ściągają ogromne rzesze ludzi o różnym kolorze skóry i wyznaniu. W stronę Montgomery kieruje się wielotysięczny tłum, któremu przewodzi sam King. Prezydent USA Lyndon Johnson (Tom Wilkinson), świadomy, że gubernator Wallace zrobi wszystko, by demonstranci nie zaznali spokoju, gorączkowo szuka rozwiązania, które pozwoli uniknąć rozlewu krwi i szeroko relacjonowanej przez media katastrofy wizerunkowej demokratycznej Ameryki.