Zwycięzca

Zwycięzca to monumentalna, poruszająca i urzekająca siłą wyrazu opowieść o nieznanych i ciemnych kulisach władzy i życia Benito Mussoliniego. Przedstawiony w filmie historyczny epizod nie był nigdy traktowany poważnie, a w historii zazwyczaj pomijano go milczeniem. Bellocchio postanowił przywrócić światu historyczną prawdę i pokazał ją w formie wyrafinowanego estetycznie, operowego oratorium, łączącego wytrawny obraz, urzekającą muzykę i doskonałą grę aktorów.

Mimo, że film oparty został na dwóch książkach (Mussolin's Marriage Marco Zeniego oraz Mussolini's Secret Child Alfreda Pierona) to jego głównym tematem jest nie tylko prawdziwy, ale ukrywany miłosny epizod w dziejach historii XX-wiecznych Włoch. To również znacznie bardziej uniwersalna i wyrafinowana historia - film o zniewalającym pięknie zła, które działa jakby z ukrycia, mieszka w zakamarkach, w miejskich wnętrznościach, a ubrane w artystyczny kostium nabiera wzniosłości i hipnotycznej wręcz siły wyrazu.

W filmie wykorzystano nie tylko bogate materiały archiwalne, w których Mussolini funkcjonuje niczym Bóg, lecz również teatralną formę estetycznego oddziaływania na emocje widza. Istotną rolę odgrywa tu gra kolorem, światłem i cieniem, a także muzyką i montażem. A wszystko po to, aby wzbudzić zachwyt widza, doprowadzić do zauroczenia światem, który w rzeczywistości daleki był od ideału. Zabieg ten jest dopracowany w najdrobniejszym szczególe, choć niemal niezauważalny, gdyż Zwycięzca to poważny i inteligentnie skomponowany teatralny obraz, utrzymany na wysokim poziomie wyrafinowania i artyzmu. Bellocchio debiutował przecież na deskach scenicznych.

Zwycięzca wzbudził we Włoszech spore kontrowersje, a także szerokie publiczne debaty na temat prawdziwego oblicza zła i postaci Benito Mussoliniego, którego porównywano z innym, tym razem współczesnym, włoskim prowokatorem – Carlo Berlusconim.