Żyjąc mimo woli

Świat dorosłych jest tak pochłonięty swymi prawdziwymi i urojonymi pasjami, że zapomina o dzieciach, traci sam siebie, zatraca wszelki sens. Dziewięcioletni Dauka nie może się doczekać powrotu ojca marynarza. Ma przeczucie, że matka nie mówi jemu, oraz jego siostrze Lidze, prawdy o śmierci ojca. Matka wciąż kocha swego zmarłego męża i nie może pogodzić się z tym, co się stało. Bardziej z rozpaczy niż z zainteresowania zaczyna się spotykać z leśnikiem Viktorem. W napadzie złości żona Viktora wysyła do Dauki telegram, pochodzący jakoby od ojca, tym samym budząc w chłopcu nadzieję, że ten wkrótce powróci. W konsekwencji wyjawienie chłopcu prawdy staje się jeszcze trudniejsze, a przytłoczona przez wszystkie kłamstwa i tajemnice matka popada w coraz głębszą depresję. Wówczas Dauka rozpoczyna swoją wędrówkę w poszukiwaniu odpowiedzi – odpowiedzi od ojca, odpowiedzi na pytanie co robić i jak żyć w świecie, tak pogmatwanym przez dorosłych. Kto udzieli mu tych odpowiedzi – przyroda, ludzie, morze?