„Bez znieczulenia” (1978)
Andrzej Wajda ma na swoim koncie obrazy zaliczane do tzw. kina moralnego niepokoju. Wybitnym przykładem twórczości z tego okresu jest psychologiczny dramat obyczajowy „Bez znieczulenia” ze Zbigniewem Zapasiewiczem w roli głównej.
Film ukazuje losy znanego dziennikarza, który po powrocie z zagranicy dowiaduje się, że jego żona chce wziąć z nim rozwód. Mężczyzna nie wie, dlaczego kobieta podjęła taką decyzję. Bohater chce za wszelką cenę dowiedzieć się, co stało się podczas jego nieobecności. Na domiar złego dziennikarz popada w coraz większe kłopoty zawodowe. W mgnieniu oka jego poukładane i szczęśliwe życie zamienia się w zgliszcza. Wszystko dzieje się bez tytułowego znieczulenia.