Dotyk grzechu

Trzy morderstwa i jedno samobójstwo, a wszystkie popełnione w Chinach…

Cztery rodzaje śmierci i cztery wypadki, które naprawdę zdarzyły się w Shanxi, Chongqing, Hubei i Guangdong i odbiły się szerokim echem wśród chińskiego społeczeństwa. Na ich kanwie, uznany na świecie reżyser, Jia Zhang-Ke snuje historiozoficzną opowieść o współczesnych Chinach – prężnie rozwijającym się ekonomicznym gigancie, trawionym przez przemoc i korupcję. Przedstawia je z różnych perspektyw, w nowelowym stylu, przypominającym najlepsze filmy Roberta Altmana, a także stylistykę kina drogi.

Górnik Dahai sprzeciwia się korupcyjnej działalności władz jego wioski. Wpada w szał i buntuje się przeciwko dawnym kolegom, którzy wspięli się na szczyty władzy po szczeblach korupcyjnej kariery. Neguje wszystko, w tym nowe burżuazyjne konwenanse, które świetnie przyjęły się w postkomunistycznej chińskiej rzeczywistości…

Podróżujący po Chinach Zhou San para się dorywczymi pracami, a tak naprawdę zarabia na rabunkowych napadach na ludzi. Jedzie do domu na sylwestra, ale podczas podróży sam zostaje napadnięty. Zabija młodocianych przestępców, a po przyjeździe do wioski, której honorowym szefem z nadania komunistów jest jego matka, odreagowuje w lokalnej knajpie i żegna się z żoną na zawsze…

Recepcjonistka Xiao Yu pracuje w ekskluzywnym domu publicznym. Ma romans z żonatym mężczyzną, któremu w końcu stawia ultimatum. Klienci, których pewnego razu obsługuje, żądają od niej więcej niż wymaga praca. Gdy posuwają się za daleko, ostro reaguje, a to kończy się tragedią…

Młody chłopak Xiao Hui, chcąc zarabiać więcej, pracuje dorywczo w różnych miejscach. W końcu trafia do domu publicznego dla milionerów, gdzie zatrudnia się jako kelner. Nieszczęśliwie zakochany znów zmienia pracę i trafia do fabryki. Zaczyna pracować przy taśmie produkcyjnej, a gdy jego sytuacja wydaje się stabilizować, dopada go przeszłość.

Dotyk grzechu to inspirowany tradycyjną pekińską operą (głównie Wild Boar Forest, sfilmowaną w 1962 roku przez Chena Huaikai i Cui Weia), tradycyjnym chińskim malarstwem oraz artystycznymi filmami o sztukach walki Kinga Hu filmowy portret współczesnej chińskiej cywilizacji, która przeobraża relacje i związki międzyludzkie w trudne do wyobrażenia piekło, pełne gwałtu, egoizmu i niesprawiedliwości. Reżyser stawia tu retoryczne pytanie o korzenie zła, jakie tkwią we współczesnym chińskim społeczeństwie. Pokazane w filmie historie, w większości oparte na faktach, które reżyser odnajdywał na Weibo (chiński odpowiednik Twittera), tworzą przepełnioną dramatyzmem i konfliktami narrację, której bohaterami są przeciętni obywatele Chin. Grają ich zarówno aktorzy profesjonalni, jak i amatorzy, a tytuł filmu to świadome nawiązanie do A Touch of Zen Kinga Hu. Film urzeka doskonałą stylistyka zdjęć, przepełnionych kolorem, dopracowanych w każdym detalu i oddających specyfikę i klimat pokazywanych Chin, bo – jak przyznaje
reżyser – ten film ma być wizualną podróżą po tym kraju.