Ja, Frankenstein

Obraz "I,Frankenstein" powstaje w oparciu o komiks Kevina Grevioux. Akcja filmu rozegra się w czasach współczesnych. Tym razem potwór stworzony przez doktora Frankensteina zostanie uwikłany w wojnę pomiędzy dwoma nieśmiertelnymi klanami. W tytułową istotę wcielił się nominowany do Złotego Globu Aaron Eckhart, czyli niezapomniany Harvey Dent z „Mrocznego Rycerza”. Jego bohater od ponad 200 lat żyje samotnie w cieniu ludzkiej cywilizacji. Obdarzony ogromną siłą i wytrzymałością, wytrenowany w sztukach walki, broni naszego gatunku przed zakusami istot rodem z najgorszych koszmarów. „Monstrum Frankensteina, w filmie noszące imię Adam, jest istotą nieco samolubną, a na pewno bardzo samotną. Od dekad żyje z obsesją towarzysza, bliskiej osoby, z którą mógłby spędzić wieczność. Obiecał mu ją zmarły „ojciec”, ale odszedł nie dotrzymawszy słowa.”

Nieoczekiwanie i wbrew swojej woli Adam zostaje uwikłany w odwieczną wojnę pomiędzy dwoma klanami nieśmiertelnych. Choć obie frakcje chcą odkryć sekret jego zmartwychwstania, mają skrajnie różną motywację. „Jest to epickie starcie pomiędzy Gargulcami i Demonami. Ci pierwsi reprezentują dobro. Zostali stworzeni przez Archaniołów, by strzec naszego gatunku. Istnieją od setek, setek lat.” – tłumaczy Beattie. „W naszej koncepcji wszystkie statuy, które zdobią wiekowe budynki są żywe i w dowolnej chwili mogą transformować się w ludzką formę. Trwają jednak w kamiennej postaci i wypatrują Demonów.”

„A tym przewodzi książę Naberius (Bill Nighy), który eksperymentując na duszach Demonów pragnie stworzyć w swojej fortecy armię nieumarłych. Naberius jest jednym z 666 aniołów, którzy u zarania dziejów podążyli za Szatanem, gdy ten został wygnany z Nieba.” – mówi reżyser. „Aby zabić Demona, potrzeba broni poświęconej sekretnymi symbolami Gargulców. Śmierć Demona wywołuje eksplozję, która wyrywa z jego ciała duszę i przenosi ją z powrotem do piekła, gdzie zostaje uwieziona na zawsze. Ten motyw jest w pewien sposób nawiązaniem do eksplodujących klatek piersiowych z serii „Obcy.” – uśmiecha się Beattie