Lech Majewski

Reżyseruje w teatrze, operze i kinie. Jest także poetą, prozaikiem i malarzem. Pracuje przede wszystkim za granicą, ale sporadycznie realizuje filmy i spektakle również w Polsce. Największe uznanie oraz 23 nagrody na festiwalach międzynarodowych oraz miejsce i prawo głosu w Europejskiej Akademii Filmowej przyniósł mu czarno-biały obraz Wojaczek.

Lech Majewski

W 1978 r. ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. W ich trakcie zrealizował etiudy Bisowanie i Grand Hotel (1975), a absolutoryjna nowela Zwiastowanie w filmie Zapowiedź ciszy (druga nowela autorstwa Krzysztofa Sowińskiego) stała się jego debiutem fabularnym. Jednocześnie zaczął publikować swoje utwory poetyckie i prozatorskie w “Nowym Wyrazie”, “Literaturze” , “Poezji”.

W 1981 roku Lech Majewski, wraz ze swoim pełnometrażowym debiutem Rycerz, został zaproszony na festiwal sztuk dotyczących średniowiecza, organizowany przez uniwersytet w Cambridge. Jego obraz pokazany został tam obok filmów Wernera Herzoga i Johna Boormana. Po festiwalu Majewski postanowił pozostać w Anglii.

W 1982 roku na barce na Tamizie przygotował własną wersję “Odysei” po raz pierwszy wystawioną w 1977 w Teatrze Studio. Niedługo potem poznał producenta Milosa Formana i otrzymał ofertę pracy w Hollywood.

W 1987 reżyser zaprezentował swój pierwszy amerykański film - Lot świerkowej gęsi według powieści własnego autorstwa pt. “Kasztanaja”. Następnie zrealizował gangsterski dramat Prisoner of Rio - fragment biografii gangstera z angielskiego napadu stulecia - Ronalda Biggsa, który był również współautorem scenariusza. W 1995 roku napisał scenariusz, a potem pokierował produkcją obrazu Basquait - taniec ze śmiercią w reżyserii Juliana Schnabla i z udziałem m.in. Davida Bowie w roli Andy’ego Warhola.

Po sfilmowaniu autobiograficznej opery - “Pokój Saren” (1997), wystawianej m.in. bez przerwy w specjalnej sali Muzeum Sztuki Współczesnej w Buenos Aires, wyreżyserował w Polsce czarno-biały obraz Wojaczek (1999). Majewski otrzymał za niego nagrodę za reżyserię na festiwalu w Gdyni, a także Nagrodę Don Kichota na Festiwalu Kina Niezależnego w Barcelonie.

W 2001 r. reżyser, zaprezentował swój kolejny film - opartą na autentycznej historii opowieść o grupie okultystycznej działającej na Śląsku w latach 30. i w pierwszych latach powojennych - “Angelus”.

Film został nagrodzony na festiwalu w Łagowie, a także zaprezentowany na festiwalach w Kazimierzu Dolnym (VII Lato Filmów) i w Gdyni (XXVI FPFF). Od początku swojej kariery artystycznej Majewski pracuje w teatrze. Po wyjeździe z Polski pracował na scenach w Brazylii, Anglii, USA i Włoszech.

Jest także autorem kilku tomików poezji, m.in.: “Baśnie z tysiąca nocy i jednego miasta” (1977), “Poszukiwanie raju” (1978), “Mieszkanie” (1981), “Muzeum mojej nędzy” (1997), “Święty Sebastian” (1998). Publikuje także powieści.

Dotychczas ukazały się: “Kasztanaja” (1981), “Szczury Manhattanu” (1993), “Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot Cudownej” (1996), “Autobus na Golgotę” (1997), “Metafizyka” (2002), “Hipnotyzer” (2003). Lech Majewski reżyseruje także spektakle operowe, będąc jednocześnie twórcą scenariusza, libretta, scenografii, a także muzyki.

Do najwybitniejszych osiągnięć w tej dziedzinie należy wystawienie wspólnie z Krzysztofem Pendereckim “Ubu króla”, za którego otrzymali kilkanaście nagród w tym Złotą Maskę i Złotego Orfeusza podczas Warszawskiej Jesieni w 1994 roku.

Oficjalna strona artysty: www.gapp.pl/sol/lechmaj .

Zobacz także stronę poświęconą twórczości Lecha Majewskiego www.lechmajewski.webd.pl .

Lech Majewski

Data urodzenia1953-08-30
Miejsce urodzeniaKatowice
Reżyser
Scenarzysta
Filmografia
Źródło artykułu:WP Film
Wybrane dla Ciebie
Komentarze (0)