Bluźnierstwo religijne
W kolejnych latach Pasolini na przemian bulwersował, to znów uspokajał opinię publiczną. Powstałe w 1967 i 1969 r. luźne adaptacje antycznych tekstów (psychoanalityczny "Król Edyp" z Silvaną Mangano i Frankiem Citti oraz "Medea" z Marią Callas) nie wzbudzały szczególnych kontrowersji.
W przeciwieństwie do dwóch obrazów powstałych w międzyczasie – "Teorematu" (1968) z Mangano i Terencem Stampem i "Chlewu" z Jeanem-Pierrem Léaudem (1969).
Pierwszy przyczynił się do kolejnego zarzutu o bluźnierstwo religijne, drugi został początkowo objęty całkowitym zakazem wyświetlania w wielu krajach, w tym również w ojczyźnie twórcy.