Ewa Krzyżewska
Od Krystyny w "Popiele i diamencie" (1958) do Rebeki w "Zazdrości i medycynie" (1973) - piętnaście lat trwała jej, zakończona na własne życzenie, artystyczna kariera.
Niespełna dwudziestoletnia debiutantka, studentka krakowskiej szkoły teatralnej wkroczyła do kina zdecydowanie. W filmie Andrzeja Wajdy "Popiół i diament" stworzyła wybitną kreację barmanki, swoistą suitę stanów psychicznych.
Pokazała swą bohaterkę jako osobę delikatną, ale niezależną, pozornie odporną na uczuciowe porażki, jednocześnie nie do końca zdecydowaną, czy zaangażować się w związek z Maćkiem Chełmickim, czy potraktować to spotkanie jako przygodę jednej nocy.
W 1973 r. ze względów rodzinnych wyjechała z kraju. W latach 80. była kierowniczką biblioteki w nowojorskiej siedzibie ONZ.
Zginęła w wypadku samochodowym w Hiszpanii, gdzie przez ostatnie lata swojego życia mieszkała. Miała 64 lata.