Natasza Urbańska: Marzyłam o śpiewaniu

Ostatnio możemy cię podziwiać w programie "Jak oni śpiewają". To chyba krok milowy w twojej karierze zawodowej...**

Natasza Urbańska : Tak, występ w tym programie wywołał w moim życiu przyjemne zamieszanie. Wiąże się to także z brakiem wolnego czasu, bo ciągle mam próby z muzykami, przymiarki ciuchów, itp... - trochę się tego nagromadziło.

**

Czy wyczekiwanie na sobotni występ stresuje?**

Natasza Urbańska : Tak i to bardzo. Kiedy występuję w programie "Jak oni śpiewają", schodząc ze sceny po zaśpiewaniu tylko jednej piosenki - czuję się wycieńczona (śmiech). To są potworne nerwy.

Posłuchaj wywiadu z Nataszą Urbańską w formacie mp3 - część 1 część druga wywiadu z Nataszą Urbańską href="http://mp3.wp.pl/p/strefa/artysta/48607,utwor,185792.html">Część trzecia wywiadu z Nataszą UrbańskąCzęść trzecia wywiadu z Nataszą Urbańską

**

Być może to przez te kamery, bo przecież jesteś przyzwyczajona do sceny teatralnej i żywej publiczności...**

Natasza Urbańska : Tak masz rację, świadomość tego, że w danym momencie patrzy na ciebie kilka milionów widzów robi nie lada wrażenie.

**

Czy wyczuwasz rywalizację między uczestnikami tego show?**

Natasza Urbańska : Formuła tego programu z góry zakłada, że to ma być rywalizacja. My oczywiście unikamy tego rodzaju relacji, bo nikt tu nie będzie nikomu szpilek do butów wrzucał - to nie na tym polega. Każdy ma do zaśpiewania jedną piosenkę i albo mu się uda, albo nie. Tu nie ma drugiej szansy.

**

Co w takim razie mają powiedzieć uczestnicy, którzy do tej pory nie mieli styczności z wokalem?**

Natasza Urbańska : To na pewno jest dla nich ogromne przeżycie... Przecież oni, no może nie wszyscy, ale większość z nich nigdy w życiu nie występowała przed publicznością - śpiewając, i naprawdę dzielnie sobie radzą!

**

Jak zaczęła się twoja przygoda ze sceną?**

N.U. :Rozpoczynałam jako tancerka w Teatrze Buffo, chociaż marzyłam o tym, aby tam śpiewać. Bardzo ciężko pracowałam, aby w końcu mieć szansę wykonać jakąś piosenkę na deskach tego teatru. Janusz Stokłosa i Józefowicz przez długi czas nie dopuszczali mnie do mikrofonu. Mieli rację, bo do tego potrzebny jest solidny warsztat.

**

Czy upór i chęci wystarczyły, aby posiąść takie umiejętności, jakimi dysponujesz dzisiaj?**

N.U. :Postanowiłam nauczyć się śpiewać na poziomie profesjonalnym. Zwróciłam się do odpowiednich ludzi związanych z musicalem "Metro", którzy pokazali mi z czym to się je. Zaufałam im, bo wiedziałam, że tylko oni mogą pokazać mi jak ćwiczyć, aby osiągać pożądane efekty.

**

Kiedy nastąpił przełomowy moment?**

Ćwiczyłam przez około pięć lat, aż w końcu dostałam szansę zaśpiewania w jednym ze spektakli piosenkę grupy Bolter "Daj mi tę noc". Byłam ogromnie szczęśliwa, śpiewając ten utwór, mimo że ten kawałek, delikatnie mówiąc, jest obciachowy ... (śmiech)

N.U. : Po kim odziedziczyłaś swoje zdolności artystyczne? Artystów w rodzinie Urbańskich niestety nie było, chociaż każdy jest na pewno dobry w tym co robi... Moja świętej pamięci babcia Lucja, zawsze marzyła o tym, aby występować na scenie. Były to niestety czasy II wojny światowej, więc ciężko było wtedy myśleć o karierze artystycznej. Kiedy przychodziła na spektakle to widziałam w jej oczach łzy radości, czułam, że była zachwycona, bo we mnie widziała swe odbicie...

**

Jesteś chyba bardzo romantyczną osobą...**

N.U. : Zgadza się.

**

Czy przekłada się to na twój wizerunek sceniczny?**

N.U. : Muszę ci się przyznać, że na scenie jestem zupełnie inną osobą. Jeden z moich znajomych, który nigdy wcześniej nie widział mnie na scenie, po obejrzeniu jednego ze spektakli nie mógł uwierzyć, że to ja...

**

Jaka jest więc Natasza na scenie?**

N.U. : Jestem pewna siebie, zdecydowana, ostra. W życiu nie jestem za bardzo otwarta na ludzi, bo tak jest mi bezpieczniej. Wydaje mi się, że scena lubi takich ludzi: dynamicznych, z charakterem. W trakcie spektaklu wstępuje we mnie jakiś demon. Energia - to jest właśnie to, co wyzwalam na scenie...

**

Czy opinie jurorów były dla ciebie ważne?**

N.U. : Szczerze? Nie (śmiech). Generalnie były to opinie pochlebne, ale to i tak zmienia się z programu na program, bo ich werdykty są nieprzewidywalne. Raz byłam z siebie bardzo zadowolona to dostałam cięte uwagi, innym razem myślałam, że wypadłam beznadziejnie, a okazało się, że jury się podobało. Myślę, że widzowie i tak wiedzą swoje i to liczy się dla mnie najbardziej. Jeśli chodzi o jury, to ciągle nie mogę ich rozgryźć - nie wiem na ile to jest gra, a na ile prawdziwe punktowanie.

**

Jak twoi najbliżsi reagują na twoje występy w "Jak oni śpiewają"?**

N.U. : Wszyscy moi znajomi z teatru cieszą się, że wreszcie zaczęłam się pokazywać gdzieś indziej niż tylko w Buffo. Publiczność teatralna to jednorazowo trzysta, czterysta osób, to nieporównywalnie mniej niż publika, która zasiada w każdą sobotę przed ekranem telewizora...

**

Czy nie obawiasz się tego, że przez ten program, twoi fani z teatru Buffo poczują się zaniedbani?**

N.U. : Nie sądzę, przecież występuję we wszystkich spektaklach i teraz dodatkowo odwiedzam was w sobotnie wieczory w domu! Zanim weszłam do programu "Jak Oni Śpiewają" czytałam swój blog internetowy i byłam całkowicie zaskoczona, kiedy okazało się, że ludzie kompletnie nie wiedzą ze śpiewam i tańczę w teatrze Buffo. Kojarzą mnie bardziej jako Silene z "Fali zbrodni". Śmiesznie, że taka malutka rólka w serialu przybliża artystę bardziej, niż teatr... To właśnie tym ludziom dedykuję swój występ w tym programie, aby mogli zobaczyć co tak naprawdę kocham robić i co jest moją życiową pasją.

**

Musisz być teraz bardzo zapracowana, czy znajdujesz czas na wypoczynek?**

N.U. : Rzeczywiście, ostatnio bardzo dużo pracuję. Kiedy tylko mam wolny czas od razu wyjeżdżam do rodziców na działkę i tam odpoczywam. Tam jest cudowne powietrze, klimat i przede wszystkim święty spokój. Nie potrafię odpoczywać w Warszawie, ciągle mam wrażenie, że ktoś za moment zadzwoni i będzie chciał się spotkać.

**

Gdzie się najchętniej bawisz?**

N.U. : Bardzo chętnie wyszłabym gdzieś wieczorem, ale kiedy? Od wtorku do niedzieli, każdego wieczoru gram spektakle, wolne mam tylko poniedziałki - wtedy, jak się uda, idę do kina na jakiś dobry film...

**

Dzięki za rozmowę**