Po prostu razem (Ensemble, c'est tout)

Nowa komedia francuskiego twórcy Claude'a Berri to po prostu przeciętny film obyczajowy.

Główną bohaterką opowieści jest chorobliwie chuda Camille Fauque, sprzątaczka obdarzona talentem plastycznym. Z wyborem drogi kariery nie zgadza się jej matka, pretensjonalna, ambitna i zgorzkniała pani w średnim wieku. Po krótkich spotkaniach z nią Camille popada w depresję. Humor poprawia jej jednak obcowanie z dziwnym sąsiadem - arystokratą tylko z nazwiska, Philibertem Marquetem de la Tubeliere. Niewinne zaproszenie na piknik w jej malutkim usytuowanym na poddaszu mieszkanku, zaowocuje przyjaźnią z tym jąkającym się i niepewnym siebie mężczyzną. Cieniem na nowy związek kładzie się jednak relacja z sublokatorem Philiberta, zapracowanym kucharzem Franckiem.

Jak można wywnioskować z opisu, "Po prostu razem" to spokojna i sympatyczna opowieść o trójce zagubionych we współczesnym świecie ludzi. Audrey Tautou po raz kolejny gra wariant osławionej Amelii - dobrej dziewczyny, pragnącej pomóc wszystkim dookoła. Guillaume Canet sprawnie portretuje szorstkiego, ale niezwykle czułego i oddanego mężczyznę, a Laurent Stoker - jąkałę o ukrytych walorach. Dzięki obcowaniu ze sobą odnajdują to, co najcenniejsze: przyjaźń i braterskie oddanie. Berri jednak nie zadawala się takim sielskim obrazkiem i postanawia relacje bohaterów nieco skomplikować, czyli wysyła Amora. W momencie, gdy fabuła zmierza w kierunku sztampowego scenariusza komedii romantycznej, robi się nudo, banalnie i przewidywalnie.

"Po prostu razem" można obejrzeć, ale właściwie po co? Za mało humoru jak na komedię, za dużo schematycznego romantyzmu, aby się wzruszyć losem bohaterów, a w finale - koszmarny lukier.