Pokojówka z Titanica

Północna Francja, 1912 rok. Horty (Olivier Martinez) wygrywa coroczną próbę sił organizowaną przez właściciela odlewni. Nagrodą jest wyjazd do Southampton, gdzie zobaczyć można wypływającego w swoją pierwszą podróż Titanica. Horty wyjeżdża zostawiając swoją żonę Zoe (Romane Bohringer), wokół której zaloty czyni jego szef Simeon.

W Southampton Horty spotyka Marie (Aitana Sanchez Gijon), pokojówkę na mającym jutro wypłynąć Titanicu. Wszystkie miejsca w hotelach są już zajęte i Marie rozpaczliwie poszukuje jakiegoś kąta, aby móc się w nim zatrzymać na tę noc. Horty zgadza się odstąpić jej swoje łóżko. Kiedy budzi się następnego ranka, jej już nie ma. Titanic odpłynął a Horty rusza w powrotną drogę. Ma ze sobą zdjęcie Marie.

Po powrocie wszystko się zmienia. Horty podejrzewa Zoe, że uległa awansom Simeona. Pewnego razu w pubie pokazuje zdjęcie Marie swoim kolegom i opowiada o nocy miłości jaką spędził z dziewczyną z fotografii. Że kochał się z nią szalenie na pokładzie Titanica. Opowieści Hortego ściągają tłumy ciekawskich z całej okolicy. Okazuje się, że Horty jest urodzonym gawędziarzem, a publika milknie z wrażenia. Jego opowieści mrożą krew w żyłach, rozpalają serca i wyobraźnię. Czy mówi to co pamięta czy zmyśla? Tak naprawdę tylko on wie, co wydarzyło się tamtej nocy w Southampton.

Pokojówka z Titanica jest opowieścią o narodzinach wielkiego gawędziarza i sposobach, jakich używa, aby pobudzić swoją wyobraźnię. Dzięki właśnie tym opowieściom Horty ucieka od rzeczywistości, która jest trudna do zniesienia. Pokojówka z Titanica jest opowieścią o procesie kreacji, jest hołdem złożonym kłamstwu, które jest jej pierwszym aktem. Każdy znajdzie swoją własną wersję tego, co wydarzyło się pomiędzy nimi. Każdy z widzów niech stanie się twórcą -jak stał się nim Horty - wtedy film spełni swoje zadanie.