historia kina

Zanim Andrzej Karewicz (a właściwie Zbigniew Drzymuchowski) został aktorem, na wiele lat związał się z wojskiem. Służąc najpierw w armii austro-węgierskiej, a potem w Wojsku Polskim, dorobił się stopnia majora. Dopiero po tym, jak w maju 1929 roku przeszedł w stan spoczynku, spróbował swoich sił w filmie. Zdobył popularność i haniebnie ją wykorzystał. W 1937 roku prasa w całym kraju rozpisywała się o gwałcie, którego dokonał na nastoletniej fance.

Jego zwisające z żyrandola zwłoki znaleziono 4 kwietnia 1980 r. Dzień wcześniej Aleksander Ford zameldował się w małym motelu w Naples na Florydzie. Pokojówce wręczył 100 dol. mówiąc: "To moje ostatnie pieniądze". Przed śmiercią zdążył jeszcze nagrać taśmy dla dzieci i żony. Mówił po polsku, powoli, głęboko.

Autor opowiada w książce o zjawisku w Polsce mało znanym: nowojorskim kinie undergroundowym od połowy lat pięćdziesiątych do końca wieku, analizując je przez pryzmat transgresji – "manifestacji wolności człowieka”. Wkracza na obszar wypowiedzi artystycznych, które nie znają granic, tabu, świętości, nie stronią od przemocy czy seksu.