5. Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych o Włodzimierzu Wysockim
Prawie stu znawców i wielbicieli twórczości rosyjskiego barda Włodzimierza Wysockiego z kilku krajów przyjechało w sobotę do Koszalina (Zachodniopomorskie) na 5. Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych "Pasje Według Świętego Włodzimierza".
Organizatorem trzydniowej imprezy jest jedyne w Polsce prywatne, prowadzone w Koszalinie przez Marlenę Zimną, Muzeum Włodzimierza Wysockiego i Miejski Ośrodek Kultury.
Pierwszego dnia festiwalu uczestnicy imprezy obejrzeli dwa wcześniej nie pokazywane filmy dokumentalne o Wysockim. Pierwszy z nich to kilkunastominutowa relacja z zagranego przez Teatr na Tagance w 1980 r. na II Międzynarodowych Warszawskich Spotkaniach Teatralnych "Hamleta" Williama Szekspira z Wysockim w roli głównej. Aktor dostał za tę rolę główną nagrodę Spotkań. Drugi - to zapis prywatnego koncertu, jaki artysta zagrał w 1967 r. w Moskwie. Oba dokumenty wyświetlono poza konkursem.
O festiwalowy laur - statuetkę Wysockiego, którą przyznaje publiczność - rywalizuje w tym roku 13 filmów z Rosji, Kazachstanu, Ukrainy, Szwecji, Belgii, Norwegii, Francji, Stanów Zjednoczonych i Polski.
Konkursowe projekcje rozłożono na dwa dni. Werdykt publiczności ma zostać ogłoszony w niedzielę wieczorem.
Festiwalowi towarzyszy wystawa fotograficzna "Moskiewski Hamlet w Warszawie 1980", recitale artystów: Olgi Tralle z Warszawy, Łady Gorpienko z krakowskiego Loch Camelot i Grzegorza Wiśniewskiego z Teatru im. Wiliama Horzycy w Toruniu, wykonujących utwory Włodzimierza Wysockiego, oraz prezentacja przetłumaczonej na język polski przez Danutę Siess - Krzyszkowską książki Ireny Wysockiej (stryjeczna siostra artysty) "Mój brat Wołodia."
W czasie festiwalu obywają się także otwarte dla publiczności panele dyskusyjne z badaczami życia i twórczości Wysockiego. W poniedziałek naukowcy spotkają się na niedostępnej dla publiczności dyskusji na temat "Wysocki, jakie tajemnice kryją archiwa ?"
Włodzimierz Wysocki (1938 - 1980) - rosyjski pieśniarz, aktor i poeta - karierę zaczynał na początku lat 60. w Teatrze Puszkina w Moskwie, później przez wiele lat był związany z Teatrem na Tagance. Zagrał też w kilku filmach, m.in. "713 prosi o pozwolenie na lądowanie" (1961), "Zły dobry człowiek" (1974) "Alicja w Karinie cudów" (1977), "Maleńkie tragedie" (1980). Swoje pieśni początkowo tworzył pod wpływem Bułata Okudżawy, później znalazł własny styl. Śpiewał charakterystycznym zachrypniętym głosem, od bas-barytonu do barytonu. Choć był bardzo popularny zarówno w kraju jak i za granicą, władze Związku Radzieckiego nigdy nie uznały go za wielkiego artystę. Jego ostatnią, trzecią, żoną była francuska aktorka Marina Vlady. Wysocki zmarł na zawał serca. Jego pogrzeb na cmentarzu Wagankowskim w Moskwie przyciągnął tłumy; jego grób do dziś tonie w kwiatach.