Świat brutalny
Łabonarska już jako kilkulatka dołączyła do kościelnego chóru; potem, gdy okazało się, że ma talent artystyczny, zaczęła występować w szkolnych przedstawieniach, a mama zapisała ją na lekcje baletu i gry na skrzypcach. Początkowo planowała zostać nauczycielką, dopiero później uległa namowom bliskich i uwierzyła, że może zrobić karierę na scenie. Do łódzkiej szkoły teatralnej dostała się za pierwszym razem. I choć bez problemu zdała egzaminy wymarzoną uczelnię, czekało ją tam też wiele rozczarowań; zderzenie z inną rzeczywistością okazało się dla wrażliwej dziewczyny bardzo bolesne. Nie potrafiła odnaleźć się na uczelni, gdzie atmosfera była zdecydowanie bardziej "luźna", niż Łabonarska się spodziewała.
- To było zetknięcie ze światem brutalnym. Światem źle rozumianej wolności. I był to bardzo trudny okres w moim życiu. Tu nie rozmawiało się o Bogu ani o wierze. Chodziłam jednak w każdą niedzielę do kościoła i nikt mi nie czynił przeszkód – wyznawała.