Bernard Hanaoka

Bernard Hanaoka – reżyser teatralny, aktor, kostiumolog i projektant mody

Bernard Hanaoka – kariera

Bernard Hanaoka urodził się w Mandżurii w 1949 roku. Matka Bernarda Hanaoki pochodziła z rodziny, która miała niemiecko – włoskie korzenie, natomiast ojciec był Japończykiem.

Bernard Hanaoka był absolwentem Wydziału Reżyserskiego w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Dyplom otrzymał w 1977 roku.

Bernard Hanaoka – role teatralne

Bernard Hanaoka występował w Teatrze Żydowskim im. Ester Rachel Kamińskiej w Warszawie w latach 1964 - 1973 pod pseudonimem Bernard Ford:

• 1964 – Kapral WP w przedstawieniu Zasypać bunkry!, reż. Ida Kamińska;
• 1965 – Kolega Icka w przedstawieniu Pusta karczma, reż. Cajzel Henryk;
• 1965 – II Czerwonoarmista w przedstawieniu Urodziłem się w Odessie, reż. J. Berger, K. Latowicz;
• 1966 - Sam w przedstawieniu Sure Szejndł, reż. Ida Kamińska;
• 1969 – Beni Ben w przedstawieniu Skarb cesarza, reż. Ch. Buzgan, J. Berger;
• 1967 – Lejwi Icchok w przedstawieniu Zielona pola, reż. Szymon Szurmiej;
• 1970 – Chonon w przedstawieniu Dybuk (na pograniczu dwóch światów), reż. Chewel Buzgan;
• 1970 – Zazula w przedstawieniu Tewje Mleczarz, reż. Chewel Buzgan
• 1972 – Salomończyk Fajn w przedstawieniu Wielka wygrana, reż. Jakub Rotbaum;
• 1973 – Chonon, Żyd w przedstawieniu Dybuk (na pograniczu dwóch światów), reż. Szymon Szurmiej.

Inne role teatralne:

• 1967 – Wietnamczyk w przedstawieniu telewizyjnym Brulion, reż. Zbigniew Kuźmiński, Teatr Telewizji.

Bernard Hanaoka jako reżyser

Bernard Hanaoka zadebiutował jako reżyser w 1974 roku. Na potrzeby teatru zaadaptował sztukę Franciszka Zabłockiego Fircyk w zalotach w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie. Współpracował również z Teatrem Dramatycznym im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Teatrem Dramatycznym w Wałbrzychu i Teatrem im. Ludwika Solskiego w Tarnowie. Do najważniejszych sztuk Bernarda Forda Hanaoki należą:

• Mindowe, 1975, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie;
• Zabobonnik, 1975, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu;
• Parady, 1975, Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu;
• Sen srebrny Salomei, 1976, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu;
• Cyd, 1978, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie;
• Odprawa posłów greckich, 1981, Teatr Polski w Szczecinie;
• Sofokles – Antygona, 1983, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (opieka reżyserska);
• Mąż i żona, 1984, Teatr Dramatyczny w Legnicy;
• Fantazy, 1985, Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze;
• Wyzwolenie, 1985, Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze.

Bernard Hanaoka - kostiumy

Bernard Ford Hanaoka był bardzo znanym projektantem mody męskiej. Bernard Ford Hanaoka jako konsultant policji pracował przy projektowaniu nowych mundurów. Stworzył również stroje dla reprezentacji polskiej na igrzyska olimpijskie. Hanaoka zaprojektował również kostiumy do takich sztuk teatralnych jak:

• 1991 – Brzydkie nawyki, reż. Radosław Piwowarski, Teatr Kwadrat w Warszawie;
• 1992 – Dyskretny urok faunów, reż. Romuald Szejd, Teatr „Scena Prezentacje” w Warszawie;
• 1996 – Faust, reż. Andrzej Maria Marczewski, Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku;
• 1998 – Dell'amore, reż. Krzysztof Majchrzak, Teatr Rampa w Warszawie;
• 1998 – Mały książę, reż. Jadwiga Andrzejewska, Studio Teatr Test (Teatr Mentalny) w Warszawie.

Bernard Hanaoka – nagrody

• I Opolskie Konfrontacje Teatralne 1975 – nagroda za scenariusz i reżyserię dramatu Juliusza Słowackiego Mindowe w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie.

Bernard Hanaoka – ciekawostki

• O śmierci Bernarda Hanaoki poinformował aktor teatralny Edward Dargiewicz na Facebooku;
• W 2001 roku Bernard Ford Hanaoka współpracował ze spółką zajmującą się projekcją odzieży damskiej, Delia S.A;
• Bernard Hanaoka był członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich.