Jacek Bromski wspomina Piotra Machalicę: zobaczyłem go w teatrze, zacząłem pisać role dla niego

Reżyser Jacek Bromski mówi, że to on odkrył Piotra Machalicę dla filmu: - U mnie Piotr zagrał po raz pierwszy w 1984 roku w filmie "Ceremonia pogrzebowa". Ja go wynalazłem w przedstawieniu dyplomowym studentów szkoły teatralnej. Bardzo mi się spodobał. Miał naturalny talent, charyzmę, był bardzo wiarygodnym, ciepłym aktorem. Taką miał też osobowość.

- Dlatego zagrał w kilku głównych moich filmach: w "Zabij mnie glino", "Sztuce kochania", w "Kuchni polskiej". Był świetny zarówno w rolach dramatycznych, jak i komediowych. Był doskonałym i różnorodnym aktorem. Zacząłem więc kolejne role pisać z myślą o nim. Współpraca była świetna. Był przy tym ciepłym człowiekiem.

O śmierci aktora poinformowała Krystyna Janda, która napisała na FB: "Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że odszedł tej nocy nasz wielki przyjaciel, kolega, wspaniały Człowiek i cudowny Artysta Piotr Machalica. Kochaliśmy i podziwialiśmy Go wszyscy. Był w naszej Fundacji od samego początku i zagrał na naszych scenach przez ostatnie 15 lat setki spektakli, także zaśpiewał wiele koncertów".

W niedzielę 13 grudnia 2020 r. Krystyna Janda potwierdziła, że Piotr Machalica przebywa w szpitalu. Aktor miał wcześniej problemy ze zdrowiem. W 2013 r. musiał przejść operację serca. Później w rozmowach z dziennikarzami przyznawał, że ocaliła mu ona życie.

Grał u największych

Współpracował z wieloma cenionymi reżyserami. W 1983 r. wystąpił w filmie TV "Adopcja" Grzegorza Warchoła. Grał u Roberta Glińskiego ("Rośliny trujące"), Jacka Bromskiego ("Ceremonia pogrzebowa", "Zabij mnie glino", "Sztuka kochania", "Kuchnia polska", "1968. Szczęśliwego Nowego Roku"), Janusza Majewskiego ("Maskarada", "Stan strachu", serial "Bar Atlantic", "Złoto dezerterów", "Kameleon"), Andrzeja Wajdy ("Biesy"), Krzysztofa Krauzego ("Nowy Jork – czwarta rano") i Krzysztofa Kieślowskiego ("Krótki film o miłości", "Dekalog IX", "Biały").

Ponadto gościnnie występował w takich serialach, jak: "Maszyna zmian", "13 posterunek", "Na dobre i na złe", "Męskie – żeńskie", "Pensjonat pod Różą", "Niania", "Dwie strony medalu", "Świat według Kiepskich", "Złotopolscy", "Egzamin z życia", "Prosto w serce", "O mnie się nie martw", "Ojciec Mateusz", "Pod powierzchnią".

W 1999 r. odcisnął swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Od 2006 do 2018 r. był dyrektorem Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie.