Jiri Menzel przyleciał na polski pokaz filmu "Obsługiwałem angielskiego króla"

Do reżyserii filmowej Menzel mógł wrócić dopiero w połowie lat 70. Nakręcił film o środowisku robotniczym „Kto szuka złotego dna” (1974). W 1980 r. wrócił do Hrabala, realizując „Postrzyżyny” (nagroda na MFF w Wenecji) i „Święta przebiśniegu” (1983).

W roku 1986 był nominowany do Oscara za najlepszy obcojęzyczny film za film „Wsi moja sielska, anielska” (1985), który nakręcił na postawie scenariusza Zdeňka Svěráka. Za „Życie i niezwykłe sprawy żołnierza Iwana Czonkina” (1993) dostał złoty medal przewodniczącego włoskiego senatu na MFF w Wenecji; ta adaptacja bestsellera Włodzimierza Wojnowicza była dużą, europejską koprodukcją.

Filmy Menzla się nie starzeją, wzruszają, wyciskają łzy, wywołują śmiech .Wirtuozerskie, utrzymane w tanecznym rytmie, złożone z gagów „są słodko-gorzkie i przewrotne” – jak mówi ich twórca . Jeśli chodzi o Hrabala, to Menzel przyznaje że nigdy nie chciał pokazywać na ekranie jedynie barwnej ilustracji jego prozy.

Hrabalowska historia kelnera, człowieka o małym wzroście i wielkich ambicjach, okazała się rewelacją tegorocznego Berlinale. Krytycy i publiczność zgodnie stwierdzili, że nikt tak ja Menzel nie potrafi zrozumieć i oddać świata Hrabala. Mimo że artyści znali się ponad 30 lat, wypili razem morze – Hrabal piwa, Menzel – herbaty nigdy nie przeszli na ty. Dla Menzla pisarz pozostał na zawsze panem Hrabalem, mimo że za miłość do hrablowskiej prozy reżyser słono zapłacił – wieloletnim zakazem robienia filmów.

Relację z wizyty czeskiego reżysera wraz z wywiadem będziecie mogli zobaczyć lada dzień na stronach Wirtualnej Polski. Na całość już dziś zapraszamy.