3z10
Bieda aż piszczy
- Byliśmy naprawdę ubodzy* – wspominał aktor. *- Kiedy byłem dzieckiem, mieszkaliśmy wszyscy w małym pokoju. Codziennie pukali do nas włóczędzy, prosząc o jedzenie. Niestety, nie mogliśmy im nic dać, bo sami głodowaliśmy.
Zmuszony był pracować już od najmłodszych lat – aby dostać coś do jedzenia, dorabiał jako sprzedawca lub roznosząc gazety. Sam twierdził, że zanim został aktorem, imał się blisko czterdziestu różnych zajęć.
Ubóstwo go przerażało i chętnie oddawał się marzeniom o lepszym życiu. Już w szkole zaczął występować w sztukach teatralnych.
- Jedna rzecz, której byłem całkowicie pewny, to pragnienie, że chcę zostać aktorem – wspominał Douglas.