Leslie Nielsen, czyli filmowy Frank Drebin skończyłby dzisiaj 88 lat
Był legendą, niekoronowanym królem każdej szanującej się wypożyczalni wideo. Facetem, który nie dość, że grał, to nawet wyglądał w każdym filmie tak samo. Mimo to większość jego największych hitów znamy na pamięć, ba, potrafimy przytoczyć niektóre kuriozalne sceny z jego udziałem. A w swoim dorobku miał ich całkiem sporo. *Leslie Nielsen – gdyby żył, właśnie obchodziłby swoje 88. urodziny. Z tej okazji przypominamy, czemu zasłużył na tytuł ikony kina lat 80. i 90.*
11.02.2014 12:19
Leslie Nielsen był jednym z czołowych komików amerykańskiego kina, któremu największą sławę przyniosły występy w parodiach z cyklu "Naga broń 33 1/3", "Szklanką po łapkach", czy "Straszny film". Popularność na skalę międzynarodową zdobył dopiero po sześćdziesiątce, jako aktor z ponad 30-letnim stażem i liczonymi w setkach rolami telewizyjnymi i filmowymi.
Najzabawniejsze momenty z Frankiem Drebinem w roli głównej:
Urodził się 11 lutego 1926 roku w miejscowości Regina w Kanadzie. Jego dziadek od strony ojca był Duńczykiem, co ujawnia zresztą skandynawskie nazwisko aktora. Dzieciństwo spędził na dalekiej północy kraju, w niewielkiej odległości od Koła Arktycznego. Jego ojciec pełnił tam funkcję tzw. "mountie" – funkcjonariusza kanadyjskiej policji królewskiej.
Po ukończeniu szkoły średniej, z racji wybuchu wojny zmuszony był wstąpić do Kanadyjskich Służb Powietrznych. Zanim przeprowadził się do Nowego Jorku i został aktorem, związanym początkowo z New York's Neighborhood Playhouse, w latach powojennych z powodzeniem pracował w kanadyjskim radiu.
Karierę aktora rozpoczął w okresie "złotego wieku" telewizji - w samych tylko latach 50. wystąpił w blisko 40 różnych produkcjach, począwszy od debiutanckiego "Actor’s Studio" (1950), przez "Studio One" (1950-54), aż po "Playhouse 90" (1958-59).
Najlepsze sceny z udziałem Leslie Nielsena:
W 1956 roku zadebiutował na dużym ekranie, dzięki roli w powstałym wg "Burzy" Szekspira filmie sci-fi "Zakazana planeta" Freda M. Wilcoxa. W kolejnych latach wystąpił w musicalach: "The Opposite Sex" (1956) i "Tammy and the Bachelor" (1957).
Mnożył ilość występów w następnych dekadach. Spośród wielu seriali TV z jego udziałem wyróżnić można m.in.: "Peyton Place" (1965), "Dr. Kildare" (1965), "Bonanza" (1967), "MAS*H" (1973), "Ulice San Francisco" (1973-74), "Kojak" (1974), "S.W.A.T." (1975-76), czy "Statek miłości" (1977-79).
Kilkakrotnie wziął też udział w filmach TV z cyklu "Columbo" (m.in. "Columbo: Kryzys tożsamości" 1975).
Sporadycznie pojawiał się także na dużym ekranie – w biograficznym filmie "Harlow" (1965), westernach: "Nieustraszony Bill" (1966) i "Pojedynek w Abilene" (1967), czy filmach katastroficznych: "Tragedia 'Posejdona'" (1972) i "Miasto w ogniu" (1979).
Przełomem w karierze Nielsena była auto-parodystyczna rola doktora Rumacka w komedii "Czy leci z nami pilot?" Jerry'ego Zuckera i Jima Abrahamsa (1980), odsłaniająca nieujawniane dotąd pokłady komicznego talentu aktora, które prawdopodobnie miały szansę zaistnieć właśnie dopiero w jesieni jego życia.
Najzabawniejsze sceny z filmu "Czy leci z nami pilot?" i "Nagiej broni":
Publiczność zachwyciła się nowym wizerunkiem Nielsena – skorego do wygłupów starszego pana - aktor więc chętnie utrwalał go w kolejnych, filmowych wcieleniach.
Szczególną popularnością cieszyła się kreowana przez niego postać porucznika Franka Drebina, zainicjowana w parodiującym filmy policyjne serialu "Police Squad!" (1982, nominacja do Emmy), a kontynuowana później w słynnych, kinowych produkcjach *Davida i Jerry'ego Zuckerów: "Naga broń: Z akt Wydziału Specjalnego" (1988), "Naga broń 2 ½: Kto obroni prezydenta?" (1991, nominacja do nagrody MTV w kategorii najlepszy pocałunek – wraz z Priscillą Presley) i "Naga broń 33 1/3: Ostateczna zniewaga" (1994).*
25 niezapomnianych cytatów z Franka Drabina:
Aktor w błyskawicznym tempie zyskał status gwiazdy – jednej z tych, które "dźwigają" cały film, dla których specjalnie idzie się do kina, których nazwisko odwołuje widza do określonego typu produkcji i konotuje konkretny zestaw skojarzeń.
W przypadku Nielsena było to przede wszystkim specyficznie pojmowane kino parodiujące gatunki ("2001: Odyseja komiczna" 2000), klasyczne motywy ("Dracula – wampiry bez zębów" Mela Brooksa 1995), ale też konkretne filmy ("Egzorcysta 2 i ½" 1990, "Szklanką po łapkach" 1996, "Ściągany" 1998).
Dwukrotnie wystąpił w roli zwariowanego Św. Mikołaja ("Spisek w Boże Narodzenie" 1991, film TV "Walnięty Święty?" 2000) oraz prezydenta USA ("Straszny film 3" 2003 i "Straszny film 4" 2006). Na planie dwóch ostatnich ponownie spotkał się z Davidem Zuckerem.
Inne filmy z jego udziałem, to komedie: "Surfujący ninja" (1993), "Pan Magoo" (1997), "Kamuflaż" (2001) oraz telewizyjne filmy familijne: "Dzieciaki do wynajęcia" (1995), "Dzieciaki do wzięcia" (1998) i "Szkolny patrol".
28 listopada 2010 roku *Leslie Nielsen zmarł w wieku 84 lat. Zgon nastąpił w szpitalu. Aktor trafił do niego z powodu komplikacji wynikających z zapalenia płuc. Fani aktora zawsze będą o nim pamiętać, a jego kultowe kreacje aktorskie pozostaną nieśmiertelne.*
