Poszukaj klucza, aby przetrwać

Tak, jeśli lubicie się bać, jeśli strach jest tym, czego brakuje Wam w życiu, jeśli widok krwi Was nie przeraża - wtedy z całą pewnością w tym pełnym obrzydzenia miejscu poczujecie się jak we własnym domu. O ile znacie jego wszystkie pokoje, o ile w przerażeniu potraficie trzeźwo myśleć nie wpadając z pułapki w pułapkę.

Wśród szerokiej liczby widzów film „Piła” zyskał bardzo szerokie uznanie, porównywany swym klimatem, słowo nie do końca właściwe, bo o dobry klimat tu trudno, psychiczny, fizyczny i emocjonalny, gdy czas umyka, do „Siedem”, „Cube”, mieszcząc się śmiało w kategorii thrillerów psychodelicznych. Jednak znacznie mniej mając wspólnego z klasycznym horrorem. Tak jest w istocie, o dobry horror, teraz już bardzo trudno, jednak „Piła II” to w rzeczy samej thriller i tu śmiało mieści się na wysokim miejscu.

Nie potrafię odnieść się do... jego części pierwszej, gdyż nie dane było mi jej poznać, ale co ciekawe i co rzadko się zdarza, druga zdaniem amerykańskiej widowni jest o niebo lepsza. Bez względu na to, co mówią, faktycznie robi wrażenie i myślę też, że malkontenci też będą usatysfakcjonowani.

Film nie jest przewidywalny, co jest jego wielką zaletą i co tylko podnosi jego atrakcyjność, zaskakujący w kilku krwawych pomysłach, a także w doborze głównej roli. Człowiek Piła to wyjątkowy degenerat, gorszego w rzeczy samej nie znajdziecie, aktor charakterystyczny, który raczej nie pasuje do roli potulnego dziadka. Jeśli spojrzycie mu głęboko w oczy, zrozumiecie, o czym myślę, a wszystkie włosy na karku staną dęba, bez dwóch zdań.

Nie powiem Wam, jak się zaczyna, nie powiem, jak się kończy, tym bardziej nie pisnę nawet słowa na temat zła, z którym przyjdzie się Wam zmierzyć. Stawcie mu czoła, pokażcie, że jesteście silniejsi, bardziej wytrzymali, walcząc o swoje życie.

To tylko film, ale ciekawe, czy stać Was na to?