Etatowy czarny charakter
Po wojnie postanowił spełnić swoje marzenie o aktorstwie – w 1945 roku został słuchaczem Szkoły Dramatycznej; trzy lata później zdał egzamin eksternistyczny, mając już na koncie debiut na teatralnej scenie.
Później regularnie występował na scenach w całym kraju, ale nie zamierzał ograniczać się wyłącznie do teatru. Kamera zresztą go kochała, a reżyserzy zachwycali się naturalnością i nieprzeciętnym talentem aktora. Szkoda tylko, że żaden z nich nie potrafił go w pełni wykorzystać i Pietruski pojawiał się głównie na drugim planie, najczęściej jako „czarny charakter”.