Szał na Napoleona
Po latach, w trakcie spotkania z publicznością, filmowy Bonaparte wyznał: "Wtedy naprawdę myślałem, że jestem Napoleonem. Poza tym, czyż nie jest przywilejem aktora utożsamiać się z postacią, którą gra?"
- W takim razie mam zwracać się do ciebie Albercie czy Wasza Cesarska Mość? - zapytał Gance.
- To drugie. Przyzwyczaiłem się... Nie tylko ja wierzę, że jestem Napoleonem. Są też inni, ale tamci to uzurpatorzy.
Dieudonné ponownie odtworzył Napoleona u boku Arletty w komedii "Madame Sans-Gêne" z 1941 r. Potem wycofał się z grania i prowadził wykłady o epoce Cesarstwa. Wbrew plotkom, które pojawiły się po premierze filmu Gance'a, nie popadł w szaleństwo. Zmarł w Touraine w wieku 86 lat. Zgodnie z ostatnim życzeniem został pochowany w stroju napoleońskim.
Po nim cesarski bikorn nosili inni filmowi Napoleonowie na ogół absolutnie do Cesarza niepodobni fizycznie: Charles Vanel, Claude Rains, Pierre Blanchar, reżyser Gérard Oury, znany potem z "Wielkiej Włóczęgi", namiętny Marlon Brando w beznamiętnym "Desirée", Dennis Hopper, Raymond Pellegrin z Giną Lollobrigidą w roli Pauliny Bonaparte, Gianni Esposito, Aldo Maccione z blond Ursulą Andress w roli Józefiny, o której było wiadomo, że jest szatynką, Patrice Chéreau, Roland Blanche i Philippe Torreton. Z kolei w rodzimej kinematografii Gustaw Holoubek, Janusz Zakrzeński i wielu innych.