Wojna ojca z dziećmi
Peter wyrastał na nonkonformistę i z czasem przestał podejmować próby przypodobania się ojcu. W pewnym momencie między nim a Henrym trwała otwarta wojna.
Z kolei Jane, która w dzieciństwie była z ojcem bardzo zżyta i wiedziała, że ją kochał, po śmierci matki zaczęła czuć się przy nim niepewnie. Brakowało jej dialogu, bliskości i akceptacji. Chciała mieć w nim przyjaciela, a czuła, że nie była w stanie spełnić jego oczekiwań.
Z czasem zarówno Jane, jak i jej młodszy brat, zaczęli grywać w filmach.
Młoda Jane była nie tylko uznaną aktorką, ale już od końca lat 60. także czynną aktywistką. W lipcu 1972 wyjechała do Hanoi, gdzie podczas licznych wystąpień podważała słuszność amerykańskich działań i namawiała Amerykanów do wspierania komunistów. Ojciec, który przed laty wyruszył na wojnę, wierząc, że to jego patriotyczny obowiązek, był na córkę wściekły. Nie mógł zaakceptować agresywnego aktywizmu Jane, w związku z czym ich relacje stały się jeszcze bardziej napięte.
Jane wychowywała dwoje dzieci, wciąż była aktywna społecznie i grywała w filmach. Wydawało się, że mogła być szczęśliwa, jednak trudne relacje z ojcem na to nie pozwalały.