Genialny nastolatek
Stanisław Szukalski urodził się w 1893 roku w Warcie, niedaleko Sieradza. Liczne źródła podają, że przyszły kontestator i skandalista od najmłodszych lat przejawiał niesłychany talent plastyczny.
W 1903 roku rodzina Szukalskich wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, które dla Stasia okazały się drugą ojczyzną. Wybitnie uzdolniony 13-latek zaczął uczęszczać do Chicago Art Institute, wzbudzając podziw wykładowców. Naukę kontynuował jednak w Polsce, gdzie mimo bardzo młodego wieku zdobył uznanie legendarnego Konstantego Laszczki i został przyjęty do Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Tam stał się sensacją – w wieku zaledwie 18 lat uhonorowany został srebrnym medalem na pierwszej wystawie, a dwa lata później jego prace były już wystawiane z dziełami takich tuzów jak Witkiewicz czy Malczewski.
Łukasz Radwan nazywa Szukalskiego „rockersem swoich czasów” z racji ekstrawaganckich zapędów artysty, który w latach 20. ubiegłego wieku wzbudzał sensację paradując po Krakowie w fantazyjnych ubraniach swojego projektu. Nie ulega wątpliwości, że przystojny młodzieniec o „twarzy podobnej do słowiańskiego królewicza” (tak w swoich pamiętnikach „Na jawie” wspomina go uczeń, Stefan Żechowski) był najbarwniejszą postacią ówczesnej bohemy.
Jednak usposobienie Szukalskiego, zapalczywy charakter i skłonność do manifestowania niezadowolenia, lokują artystę bliżej bezkompromisowości dzisiejszych punków i anarchistów.