Treat Williams

Urodził się 1 grudnia 1951 roku w Rowayton w stanie Connecticut, tam też dorastał i chodził do college’u, gdzie po raz pierwszy złapał aktorskiego bakcyla. Na początku lat 70-tych wyjechał do Nowego Jorku, gdzie niemal natychmiast udało mu się zostać dublerem Johna Travolty w słynnym, broadwayowskim musicalu „Grease”, a nawet zagrać główną rolę Danny’ego Zuko (1973). Zanim zadebiutował na ekranie, zagrał drugoplanową rolę w scenicznym musicalu „Over Here”, tym razem u boku Travolty (1974).

** Jego debiutem filmowym była komedia „Elegant” Richarda Lestera (1976). Miał szczęście już u progu kariery grać u uznanych twórców: Miloša Formana (pamiętna rola Bergera, przywódcy grupy hippisów w filmowej wersji kultowego musicalu „Hair” 1979, nominacja do Złotego Globu), Stevena Spielberga (wojenna komedia „1941” 1979), Sidneya Lumeta (pierwszoplanowa kreacja w dramacie „Książę wielkiego miasta” 1982, nominacja do Złotego Globu), czy Sergia Leone (słynny gangsterski film „Dawno temu w Ameryce” z Robertem De Niro 1984).**

W 1983 roku zadebiutował w telewizyjnej produkcji, jako tytułowy bokser „Dempsey”, a rok później zgarnął trzecią nominację do Złotego Globu za rolę Stanleya Kowalskiego w adaptacji sztuki „Tramwaj zwany pożądaniem”.

Świetnie zapowiadający się początek nie zaowocował niestety długotrwałym sukcesem. W kolejnych latach nie wiodło się aktorowi już tak dobrze. W 1986 roku dostał jeszcze nominację do Independent Spirit Award za rolę u boku Laury Dern w „Gładkich słówkach”, a w 1988 roku zagrał obok Joanny Pacuły w komedii romantycznej „Słodkie kłamstwa”, jednak generalnie, kolejna dekada to głównie telewizyjne produkcje (m.in. dramat TV „J. Edgar Hoover” 1987, mini-serial „Wojny narkotykowe - Camarena” 1990, sitcom „Good Advice” 1993-94, serial „Eddie Dodd” 1991).

W 1993 roku zadebiutował jako producent wykonawczy dramatu/romansu TV „Bonds of Love”, a w 1994 – jako reżyser krótkometrażówki „Texan”.

Rok 1995 to pamiętny, udany występ w roli porywczego, zbzikowanego gangstera w gwiazdorsko obsadzonej, sensacyjnej produkcji „Rzeczy, które robisz w Denver będąc martwym”, 1996 – ciekawe kreacje w stylizowanych na czarny kryminał „Nieugiętych” i w „Fantomie” z Billym Zanem, a 1997 – występ u boku Harrisona Forda i Brada Pitta w thrillerze „Zdrada” Alana J. Pakuli. Pechowo, żadna z produkcji nie cieszyła się komercyjnym sukcesem.

** W 1996 roku otrzymał nominację do Emmy i Golden Satellite Award za drugoplanową rolę w komedii TV „Nocna zmiana”, a w 1998 roku po raz pierwszy zastąpił Toma Berengera w roli tytułowego „Belfra”.**

Do roli Karla Thomassona wracał jeszcze dwa razy na planie sequeli z 1999 i 2001 roku. W międzyczasie dwukrotnie zdarzyło mu się zagrać rolę ojca Jonathana Jackona: w dramacie „Głębia oceanu” z Michelle Pfeiffer (1999) i w thrillerze „Tajemnica” z Lindą Hamilton (2000) oraz zostać gwiazdą dwóch produkcji sci-fi: „Śmiertelny rejs” Stephena Sommersa (1998) i telewizyjna „Podróż do wnętrza Ziemi” (1999).

W 2002 roku miał okazję współpracować z Woodym Allenem podczas realizacji komedii „Koniec z Hollywood” oraz dołączył do obsady znanego serialu „Evergood”, z którym związał się na kolejne cztery lata, zgarniając po drodze dwie nominacje do Screen Actors Guild Award i po jednej nominacji do Golden Satellite Award i Teen Choice Award. W 2005 roku wziął udział w sequelu głośnej komedii kryminalnej „Miss Agent 2: urocza i uzbrojona” z Sandrą Bullock, a w 2008 – w komedii romantycznej „Co się zdarzyło w Las Vegas” z Cameron Diaz i Ashtonem Kutcherem.