Ceniona aktorka polska, związana przede wszystkim z teatrem. Laureatka wielu prestiżowych nagród i wyróżnień za dokonania sceniczne. Telewidzom znana jest głównie dzięki roli Ewy Malec w „Londyńczykach”.

Urodziła się 11 czerwca 1969 roku w Kłodzku. Studiowała na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi, który ukończyła w 1994 roku. Zanim została dyplomowaną aktorką, zdążyła zasłynąć w środowisku artystycznym jako nieprzeciętny talent, wzbudzając powszechny zachwyt i zgarniając szereg nagród za monodram „Pani Dobra” wg Thomasa Bernharda.

Szturmem zdobywała kolejne laury. W 1995 roku została laureatką I nagrody Festiwalu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. W tym samym roku po raz pierwszy nagrodzono ją również Złotą Maską za największe osiągnięcia artystyczne poprzedniego sezonu teatralnego, za role w „Lekcji” Eugène’a Ionesco i w „Czarodzieju z Oz” L. Franka Bauma w Teatrze Powszechnym w Łodzi, którego aktorką była w latach 1993-97. Później związała się z tamtejszym Teatrem im. Stefana Jaracza, a od 2005 roku – również z warszawską sceną Teatru Dramatycznego.

Ma na koncie wiele ról teatralnych (również w spektaklach Teatru TV), które przyniosły jej w sumie kilkanaście różnych nagród i wyróżnień. Jedną z najsłynniejszych i najbardziej utytułowanych kreacji scenicznych Muskały jest rola Olgi w przedstawieniu „Merylin Mongoł” Nikołaja Kolady, w reżyserii Barbary Sass, na deskach Teatru im. Stefan Jaracza w Łodzi (premiera w 2002 roku).

Jest autorką dwóch sztuk teatralnych napisanych wspólnie z siostrą Moniką pod pseudonimem Amanita Muskaria. Ich debiutancki monodram „Podróż do Buenos Aires” zdobył uznanie krytyki i był wystawiany również poza granicami kraju, a rola Walerki przyniosła aktorce kolejne, ważne laury (m.in. na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych i Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy).

Na ekranie zadebiutowała w 1999 roku, wcielając się w pierwszoplanową rolę Marii w „Królowej Aniołów” Mariusza Grzegorzka, reżysera, którego znała już ze współpracy przy projektach teatralnych.

Poświęcając się głównie pracy scenicznej, aktorka rzadko pojawiała się na ekranie. Wystąpiła gościnnie jako sierżant Jola Podleśna, koleżanka Marylki Baki w kilku odcinkach „Złotopolskich” (2000) i Ewa Banasik w „Na dobre i na złe” (2006). Większą, serialową rolę zagrała u boku Krzysztofa Majchrzaka w serialu „Małopole czyli świat” Jana Jakuba Kolskiego (2001).

Ważne i duże kreacje stworzyła w filmach zrealizowanych przez męża, Grega Zglińskiego. W 2001 roku zagrała u niego w telewizyjnym obrazie „Na swoje podobieństwo”, a trzy lata później stworzyła przejmujący portret Labinoty, uciekinierki z Kosowa w dramacie „Cała zima bez ognia” produkcji belgijsko-szwajcarskiej (2004). Cztery lata później trafiła na plan, współrealizowanego przez Zglińskiego serialu „Londyńczycy”, gdzie z powodzeniem wcieliła się w postać pielęgniarki Ewy Malec.

W międzyczasie pojawiła się gościnnie jako pani socjolog w jednym z odcinków głośnego serialu „Ekipa” w reżyserii Kasi Adamik (2007) i uświetniła swoim udziałem dwa debiutanckie filmy młodych twórców, zrealizowane w ramach projektu „30 minut”. Szczególną uwagę zwróciła dzięki świetnemu występowi w duecie z Katarzyną Figurą w filmie „Aria Diva” Agnieszki Smoczyńskiej (2007, Nagroda Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego).

Ostatnią produkcją z jej udziałem jest historyczno-biograficzny obraz „Generał. Zamach na Gibraltarze” w reżyserii Anny Jadowskiej, z Krzysztofem Pieczyńskim w roli generała Sikorskiego (2009).

Komentarze

Trwa ładowanie