Ina Benita: Tragiczny koniec przedwojennej gwiazdy kina

Występowała z największymi amantami tamtych czasów, a krytyka porównywała ją do najgorętszych nazwisk ówczesnego Hollywood. Jednak na niewątpliwym talencie i znakomitych kreacjach Iny Benity cieniem położyły się niechlubne wydarzenia z okresu hitlerowskiej okupacji.

Występowała z największymi amantami tamtych czasów, a krytyka porównywała ją do najgorętszych nazwisk ówczesnego Hollywood. Jednak na niewątpliwym talencie i znakomitych kreacjach Iny Benity cieniem położyły się niechlubne wydarzenia z okresu hitlerowskiej okupacji.

Czy aktorka kolaborowała z nazistami? Czy rzeczywiście reputacja zdrajczyni, jaka do niej przylgnęła, jest w pełni uzasadniona? Poznajcie fascynującą i pełną sprzeczności historię naszej przedwojennej gwiazdy.

Janina Bułhak, bo tak naprawdę się nazywała, przyszła na świat najprawdopodobniej 1 lutego 1912 roku w Kijowie. Jej rodzina sprowadziła się do Polski pod koniec lat 20. XX wieku. Dziewczyna wraz ze swoim ojcem zamieszkała w Warszawie.

Janina, absolwentka paryskiej Sacre Coeur i polskiej szkoły dramatycznej, chcąc przebić się w artystycznym światku,* musiała przybrać pseudonim.* Tak narodziła się Ina Benita. Jednak nie był to jedyny powód zmiany tożsamości.

Przyszła gwiazda chciała wymazać również swoje żydowskie pochodzenie. Jednak czas pokazał, że wszelkie próby odcięcia się od przeszłości są niemożliwe…

Na ekranie Ina zadebiutowała w 1932 roku w filmie „Puszcza” w reżyserii Ryszarda Biskego. Aktorce szybko udało się zaistnieć w świadomości filmowców i widowni.

Pomogły jej w tym niewątpliwy talent oraz uroda, wyróżniająca ją spośród tłumu podobnych dziewcząt, próbujących swych sił na scenie. Śnieżnobiały uśmiech, nieco kocie spojrzenie i wyraziste kości policzkowe sprawiły, że mieszkańcy przedwojennej Warszawy oszaleli na jej punkcie.

Warto dodać, że Bułhak nie tylko zmieniła nazwisko. Aktorka, naturalna szatynka, była zmuszona przefarbować włosy. Burza blond loków stała się jej znakiem rozpoznawczym.

W ciągu swojej króciutkiej, trwającej zaledwie kilka lat kariery Ina Benita wystąpiła aż w 16 filmach, z czego w większości były to role pierwszoplanowe.

Na ekranie partnerowała największym tamtych czasów – legendarnemu Antoniemu Fertnerowi, Eugeniuszowi Bodo, z którym wystąpiła w świetnie przyjętym filmie *„Jego ekscelencja subiekt” w reżyserii Michała Waszyńskiego oraz *Adolfowi Dymszy, również oskarżonemu o kolaborację z okupantem (więcej tutaj).

Ina, wzorem innych gwiazd srebrnego ekranu, była tematem plotek. W prasie brukowej spekulowano o jej życiu prywatnym, miłosnych podbojach i zachciankach . Kiedy wybuchła wojna, aktorka miała na swoim koncie już dwa małżeństwa – z Jerzym Dal-Atanem, aktorem i reżyserem, który zdradził ją z inną artystką, oraz operatorem Stanisławem Lipińskim.

Jej drugie małżeństwo oraz karierę zniszczył wybuch wojny. Wraz z Lipińskim wyjechała do Lwowa, jednak szybko wróciła do stolicy – już bez męża.

Benita zbojkotowała apel zrzeszenia aktorów o porzucenie występów scenicznych, występując wraz z innymi aktorami w tzw. teatrach jawnych.

W czasie okupacji pojawiły się pogłoski mówiące o jej słabości do niemieckiego munduru. Stanisław Iłowiecki w opublikowanym na łamach magazynu Plus Minus artykule „Ina Benita i Niemcy” utrzymuje, że artystka wręcz kolaborowała z najeźdźcą:

Jednak prawdziwy skandal wybuchł, kiedy okazało się, że Benita ma romans z oficerem Wehrmachtu, Otto Haverem, z którym w 1944 roku wyjechała do Niemiec. Niestety do ślubu nie doszło.

Kiedy wyszło na jaw, że w żyłach Iny płynie semicka krew,jej narzeczony błyskawicznie został wysłany na front wschodni, a ona sama osadzona na Pawiaku. W więzieniu na świat przyszedł ich syn – Tadeusz Michał. Dzięki wstawiennictwu wpływowych przyjaciół Benita wyszła na wolność 31 lipca 1944 roku, jednak nie miała już do czego wracać.

Okoliczności jej śmierci do dziś są owiane tajemnicą. Jedna z wersji głosi, że aktorka zginęła w wyniku eksplozji granatu. Według innej hipotezy Ina, która popadła w obłęd po stracie dziecka, zniknęła gdzieś w kanałach podczas nalotu, gdzie najprawdopodobniej zatruła się oparami lub utonęła.

Niektórzy również utrzymują, że Ina przeżyła wojnę i uciekła do Wiednia... Jedno jest pewne - jej ciała nigdy nie odnaleziono. (gk/mf)