Przełomowa rola
Ale Caviezel nie czuł powołania, by iść do seminarium. Graniem zainteresował się na uniwersytecie; w 1991 roku otrzymał rolę w dramacie „Moje własne Idaho”. Zachęcony sukcesem, przeniósł się do Los Angeles, by w pełni poświęcić się karierze.
Szybko doceniono jego talent – przyznano mu nawet stypendium na studia aktorskie w Juilliard School, ale Caviezel odrzucił je, by móc zagrać w filmie „Wyatt Earp”.
Potem szło mu coraz lepiej, aż wreszcie dostał angaż, który przyniósł mu prawdziwą sławę, w dramacie wojennym „Cienka czerwona linia”.
A sześć lat później Gibson zaangażował go do swojej „Pasji”.