Jason Robards urodził się 26 lipca 1922 roku w Chicago, był synem aktora Jasona Robardsa seniora, który zaczynał karierę we wczesnych XX-wiecznych filmach, np. „The Gamblers” (1929) czy „Abraham Lincoln” (1930). Robards junior był pochodzenia niemieckiego, angielskiego, walijskiego i szwedzkiego. Jako dziecko przeprowadzał się wraz z rodzicami, najpierw do Nowego Jorku, potem do Los Angeles. Z wywiadów wynika, że Jason Robards źle zniósł rozwód rodziców, który miał miejsce gdy miął on zaledwie kilka lat. To wczesne wydarzenie z życia wpłynęło na jego poglądy i osobowość. Robards był świadkiem problemów zawodowych ojca, które wynikały ze zmian zachodzących w świecie kina i schyłku ery filmu niemego. Jason Robards zmarł 26 grudnia 2000 roku w wieku 79 lat na raka płuc. W 1940 roku Jason Robards wstąpił do armii i służył jako radioreporter na krążowniku USS „Northampton”, który zatonął 1942 roku. Później pływał na okręcie USS „Nashville”, gdzie natknął się w bibliotece na sztukę „Strange Interlude” Eugene’a O’ Neilla. Dopiero pływając w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych zaczął rozważać karierę aktorską. Gdy wojna się skończyła, Jason Robards miał na swoim koncie kilka odznaczeń, ale nie otrzymał Krzyża Marynarki Wojennej, co utrzymywały niektóre źródła. Swoją karierę Robards rozpoczął w radiu, następnie zaczął grać w teatrze, a w pierwszym filmie wystąpił w 1947 roku. Zmarł 26 grudnia 2000 roku na raka płuc.

Jason Robards – kariera

Swoją przygodę z aktorstwem Jason Robards zaczynał w dużej mierze na scenie teatralnej, a jego przełomową rolą było wystąpienie w dramacie Eugene’a O’ Neilla „The Iceman Cometh”. Później grał w bardzo wielu innych sztukach napisanych przez O’ Neilla, a także w ich ekranizacjach, co stało się jego znakiem rozpoznawczym. Przykładami mogą być „Long Day's Journey Into Night” (1962) i „A Moon for the Misbegotten” (1973).

Pierwszym filmem Jasona Robardsa była krótkometrażowa produkcja „Follow That Music” (1947), a pierwszy film pełnometrażowy, w którym wystąpił, to „The Journey” (1959). W międzyczasie grał w wielu serialach, na przykład w serii „The Big Story” (1949-1959) i w programie „Appointment with Adventure” (1955-1956). Stał się rozpoznawalnym aktorem szczególnie dzięki filmom „Tysiąc klownów” (1965), „Noc, w którą zamordowano Minsky'ego” (1968) i „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie” (1968). Jason Robards w swojej karierze zagrał w wielu filmach nawiązujących do prawdziwych wydarzeń (np. do afery Watergate) i wcielił się w wiele postaci historycznych, między innymi we Franklina Roosvelta w „F.D.R.: The Last Year” (1980) i Abrahama Lincolna w „Czasie chwały” (1991). Zagrał też w bardzo popularnym i wielokrotnie nagradzanym filmie „Nazajutrz” (1983).

Jason Robards otrzymał wiele nominacji i nagród, w tym dwukrotnie został zdobywcą Oscara za najlepszą męską rolę drugoplanową – zwycięskie role to Ben Bradlee we „Wszystkich ludziach prezydenta” (1976) oraz Dashiell Hammett w „Julii” (1977). Ostatni film pełnometrażowy, w którym zagrał, to „Magnolia” z 1999 roku.

Jason Robards – życie prywatne

Jason Robards był czterokrotnie żonaty. Z pierwszą żoną Eleanor Pittman miał trójkę dzieci; z drugą, Rachel Taylor, rozwiódł się po dwóch latach; z Lauren Bacall miał jedno dziecko, a po rozstaniu pobrał się ze swoją ostatnią żoną, Lois O'Connor, z którą spędził 30 lat i miał dwójkę dzieci. Rozpad związku Robardsa z Lauren Bacall i późniejszy rozwód w dużej mierze wynikały z jego problemów z alkoholem. W 1972 roku miał poważny wypadek – niewykluczone że spowodowany jego alkoholizmem – po którym musiał przejść poważną operację i rekonstrukcję twarzy. Jason Robards wyszedł z uzależnienia i publicznie nawoływał do zwiększania świadomości ludzi na temat alkoholizmu.

Jason Robards – nagrody

Jason Robards otrzymał dwa Oscary za rolę najlepszego aktora drugoplanowego w filmach „Wszyscy ludzie prezydenta” (1976) i „Julia” (1977), a w 1981 otrzymał nominację w tej samej kategorii za film Melvin i Howard (1980).
Pięciokrotnie nominowany był do Złotych Globów za filmy: „Tysiąc klownów” (1965), „Wszyscy ludzie prezydenta” (1976), „Julia” (1977), „Melvin i Howard” (1980) oraz „Sakharov” (1984).
Jason Robards otrzymał dwie nominacje do nagrody BAFTA, jedną za „Wszystkich ludziach prezydenta” (1976), drugą za „Julię” (1977). W 1962 roku Robards otrzymał Złotą Palmę na festiwalu w Cannes dla najlepszego aktora za film „U kresu dnia” (1962).
Jason Robards był trzykrotnie nominowany do Emmy, a raz wygrał tę nagrodę za film „Kto sieje wiatr” (1988).
Został też nagrodzony przez Amerykańską Gildię Aktorów Filmowych, Amerykańskie oraz Bostońskie Stowarzyszenie Krytyków Filmowych, dwukrotnie otrzymał nagrody NBR, LAFCA i NYFCC.

Komentarze

Trwa ładowanie