Randy Quaid
Popularny, amerykański aktor telewizyjny i filmowy. Jest starszym, mniej przystojnym, ale za to częściej docenianym przez krytyków, bratem Dennisa Quaida. Zdobywca Złotego Globu za tytułową kreację prezydenta Lyndona Johnsona w telewizyjnej produkcji „LBJ: The Early Years”, i nominacji do Oskara za drugoplanową rolę w filmie Hala Ashby’ego „Ostatnie zadanie”.
28.11.2010 20:12
Urodził się 1 października 1950 roku w Houston w stanie Teksas. Karierę filmową zaczął jeszcze jako student sztuk dramatycznych na University of Houston, dzięki spotkaniu z reżyserem Peterem Bogdanovichem.
Ten nie tylko umożliwił mu debiut u boku Jeffa Bridgesa w dramacie „Ostatni seans filmowy” (1971), ale dał możliwość dalszych występów – w komedii romantycznej „No i co, doktorku?” z Barbrą Streisand i Ryanem O’Nealem (1972) i komedii „Papierowy księżyc” z Ryanem O’Neal i jego córeczką, Tatum (1973). Bogdanovich niewątpliwie wypromował młodego aktora, który dzięki temu, już u progu kariery mógł zaliczyć jeden ze swoich większych sukcesów w karierze, jakim był nominowany do Oskara, BAFTA i Złotego Globu, drugoplanowy występ u boku Jacka Nicholsona w filmie Hala Ashby’ego „Ostatnie zadanie” (1973).
W późniejszych latach spotkał się na planie zarówno z Ashbym („Nie wszystko dla miłości” 1985), jak i z Bogdanovichem („Texasville” 1990).
** Najsłynniejsze role drugiej połowy lat 70. stworzył u Arthura Penna w westernie „Przełomy Missouri” z Jackiem Nicholsonem i Marlonem Brando (1976) i u Alana Parkera, w opartym na autentycznych faktach, kryminale „Midnight Express” (1978). Choć z reguły świetnie sprawdzał się jako aktor drugiego planu, jego najsłynniejszy występ w kolejnej dekadzie to pierwszoplanowa, tytułowa rola prezydenta Lyndona Johnsona w telewizyjnej produkcji „LBJ: The Early Years”, która przyniosła mu jedyny Złoty Glob i nominację do Emmy (1988).**
Wcześniej wystąpił też obok brata, Dennisa w westernie Waltera Hilla „Straceńcy” (1980), zagrał u Adriana Lyne’a w dramacie „Lisice” z Jodie Foster (1980), otrzymał pierwszą nominację do Emmy za rolę Mitcha w telewizyjnej wersji sztuki Tennessee Williamsa „Tramwaj zwany pożądaniem” (1984) i dwukrotnie partnerował Charliemu Sheenowi, m.in. na planie znanej produkcji sci-fi „Widmo” (1986).
Lata 90-te to liczne, drugoplanowe występy w nieco mniej znanych, często telewizyjnych filmach. Do najbardziej znanych należą: dramat akcji sci-fi „Dzień Niepodległości” (1996), katastroficzna „Powódź” (1998) oraz komedie: „Łatwy szmal” w reżyserii i z udziałem Billa Murraya (1990), „Zawód: dziennikarz” Rona Howarda (1994), „Kręglogłowi” braci Farrelly (1996) i kolejny film z cyklu „W krzywym zwierciadle: Wakacje w Vegas” (1997).
W ostatnich latach przypomniał o sobie, dzięki świetnym występom jako Joe Aguirre w „Tajemnicy Brokeback Mountain” Anga Lee (2005), pułkownik Tom Parker w biograficznym dramacie muzycznym TV „Elvis – Zanim został królem” (2005, Satellite Award oraz nominacja do Złotego Globu i Emmy) oraz król Carlos IV w „Duchach Goi” Miloša Formana.
