Sławomira Łozińska
Miejsce urodzenia: | Warszawa |
Filmografia: | Molly () (Anya Kowalska) Kameleon (serial) () (Mila) Greta (1985) (Matka Tadeusza) Karabiny (1981) (Joanna) Dzień kolibra (1984) (Matka Sławka) Cudzoziemka (1986) (Janina, służąca Róży) Przedwiośnie (serial) () (Aldona) Wyrok śmierci (1980) (1980) (Zyta) Ptaszka (1994) (Nauczycielka Łukasza) Blisko, coraz bliżej (1986) (Anna Pasternik) Rykowisko (1986) (Baśka Szałajowa) |
Znana i lubiana aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. W świadomości widzów zapisała się przede wszystkim jako Bronka, dziewczyna Leszka w popularnym serialu Zbigniewa Chmielewskiego „Daleko od szosy”. Pełna ciepła i budząca sympatię, w kolejnych latach często kreowała role troskliwych matek, kochających żon i wyrozumiałych nauczycielek.
Urodziła się 8 kwietnia 1953 roku w Warszawie. Studiowała w tamtejszej PWST, którą ukończyła w 1975 roku. Jest również absolwentką podyplomowego studium menedżerów kultury, przy Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.
Jeszcze w czasie studiów, w 1973 roku związała się z warszawskim Teatrem Narodowym, którego aktorką była, nie licząc dwuletniej przerwy w latach 1986-88, aż do 1990 roku. Później (1990-94) występowała w Teatrze Nowym w Warszawie, a w latach 1993-94, także w Teatrze Adekwatnym. Od 1997 roku pełni funkcję koordynatora pracy artystycznej Teatru Narodowego. W latach 1996-2002 była wiceprezesem ZASP-u, a w latach 2003-05 była członkiem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
* Zadebiutowała w 1975 roku, dzięki epizodycznej roli pielęgniarki w serialu Zbigniewa Chmielewskiego „Dyrektorzy”. Z reżyserem spotkała się niejednokrotnie, jednak najważniejszym efektem ich wspólnej pracy była przełomowa dla Łozińskiej rola Bronki, dziewczyny Leszka z popularnego serialu „Daleko od szosy” z Krzysztofem Stroińskim w roli głównej (1976, nagroda aktorska na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie).*
W 1977 roku zagrała Justynę Bogutówną w ekranizacji „Granicy” w reżyserii Jana Rybkowskiego, a w 1978 roku wystąpiła u boku Jerzego Stuhra w telewizyjnym filmie Sławomira Idziaka „Seans” (zespołowa nagroda na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie).
W 1979 roku pojawiła się w wojennym filmie Henryka Bielskiego „Gwiazdy poranne”, w politycznym „Hotelu klasy Lux” Ryszarda Bera, z Ignacym Gogolewskim i Maciejem Górajem, oraz w psychologicznym „Kluczniku” Wojciecha Marczewskiego, z Tadeuszem Łomnickim i Wirgiliuszem Gryniem w rolach głównych.
Kolejną dekadę otworzyła rolą w wojennym filmie sensacyjnym „Wyrok śmierci” Witolda Orzechowskiego (1980) oraz występami w często porównywanych do siebie, historycznych serialach TV: „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy” Jerzego Sztwiertni (1981), „Blisko, coraz bliżej” Zbigniewa Chmielewskiego (1982). W 1983 roku zagrała obok Kazimierza Kaczora w obyczajowym filmie Jerzego Domaradzkiego „Planeta krawiec” oraz pojawiła się jako pielęgniarka Marysia w popularnym serialu komediowym „Alternatywy 4” Stanisława Barei.
Występowała w produkcjach dla młodych widzów („Dzień kolibra” Ryszarda Rydzewskiego 1983, „Pan Samochodzik i niesamowity dwór” Janusza Kidawy 1986). Wielokrotnie współpracowała ze Stanisławem Jędryką, reżyserem specjalizującym się w twórczości dla dzieci, wyjątkowo grając u niego w innego typu produkcjach („Jesienią o szczęściu” 1985, „Sami dla siebie” 1987, serial „Banda Rudego Pająka” 1988, „Po własnym pogrzebie” 1989).
Ponownie spotkała się z Berem na planie „Cudzoziemki” (1986) i z Henrykiem Bielskim na planie serialu „Ballada o Januszku” (1987). W 1986 roku zagrała dużą rolę u boku Romana Wilhelmiego w „Rykowisku” Grzegorza Skurskiego. W latach 90-tych często grała u Krzysztofa Zanussiego („Dotknięcie ręki” z Maxem von Sydowem 1992, „Cwał” 1995, „Brat naszego Boga” 1997). Wystąpiła też w dwóch filmach Krystyny Krupskiej-Wysockiej – w komedii „Skutki noszenia kapelusza w maju” z Wiesławem Michnikowskim i Barbarą Krafftówną (1993) oraz w poruszającej opowieści o „Ptaszce” (1994). Ponadto, wraz z Joanną Trzepiecińską wzięła udział w polsko-brytyjskim serialu „Molly” (1994), wystąpiła w roli przyjaciółki tytułowej „Sabiny” w filmie Kazimierza Tarnasa (1998) oraz jako matka jednego z bohaterów w głośnym „Długu” Krzysztofa Krauze (1999).
W ostatnich latach związana jest głównie z produkcjami telewizyjnymi. Grała panią psycholog w „Na dobre i na złe” (1999-2002), matkę Marty w „Klanie” (gościnnie), lekarkę w „Policjantach” (1999), Milę w sensacyjnym „Kameleonie” Janusza Kijowskiego (2001), nauczycielkę w „Więzach krwi” (2001), Dobrosławę Stolarek w „Plebanii” (2003, gościnnie), żonę Teodora w „M jak miłość” (2007, gościnnie), posłankę PBC w „Ekipie” Agnieszki Holland, Magdaleny Łazarkiewicz (2007) i Decką w „Pitbullu” (2008).
Od 2007 roku kreuje postać Barbary Jakubik w popularnym serialu „Barwy szczęścia”.
Komentarze