Audrey Hepburn: 20 lat temu zmarła ikona kina

Audrey Hepburn: 20 lat temu zmarła ikona kina
Źródło zdjęć: © AFP

- Jestem pół-Irlandką, pół-Holenderką, urodziłam się w Belgii. Gdybym była psem, byłby ze mnie straszny mieszaniec - tę wypowiedź Audrey Hepburn na temat własnego pochodzenia przywołuje Barry Paris w biografii aktorki. Hepburn - modelka i działaczka humanitarna, jedna z najpopularniejszych aktorek swojej ery zmarła 20 lat temu

- Jestem pół-Irlandką, pół-Holenderką, urodziłam się w Belgii. Gdybym była psem, byłby ze mnie straszny mieszaniec - tę wypowiedź Audrey Hepburn na temat własnego pochodzenia przywołuje Barry Paris w biografii aktorki. Hepburn - modelka i działaczka humanitarna, jedna z najpopularniejszych aktorek swojej ery zmarła 20 lat temu.

Jedna z największych aktorek w historii kina, powszechnie znana i ceniona za talent, urzekająca subtelną urodą, elegancją i stylem, diametralnie odmiennym od popularnego już wówczas wizerunku „seksbomby”. Była symbolem swoich czasów


1 / 8

Przymierała głodem

Obraz
© AFP

Urodziła się 4 maja 1929 roku w Brukseli jako córka brytyjskiego bankiera i duńskiej szlachcianki. Była aktorką angielską i amerykańską. Uczęszczała do prywatnych szkół w Londynie i Belgii.

Jako młoda dziewczynka przeszła przez okrutne doświadczenia II wojny światowej.Podobnie jak reszta jej rodaków cierpiała straszliwy głód.

Niedożywienie było powodem wielu kłopotów zdrowotnych, które miały wpływ na późniejsze życie artystki. W swojej biografii aktorka wspominała, że jej matka, aby ją ratować, *wymienia papierosy na antybiotyki.*

2 / 8

Niesamowity zbieg okoliczności

Obraz
© AFP

16-letnia Audrey Hepburn pracowała jako wolontariuszka w holenderskim szpitalu.

Jednemu z ciężko rannych brytyjskich spadochroniarzy Audrey pomogła wrócić do zdrowia. Tym żołnierzem okazał się Terence Young, przyszły reżyser filmowy.

Dwadzieścia lat później Young wyreżyserował film z Audrey w roli głównej – słynne "Doczekać zmroku".

3 / 8

Kłopoty z nazwiskiem

Obraz
© AFP

Po wyzwoleniu uczęszczała do szkoły baletowej w Londynie, a w chwilę później rozpoczęła karierę modelki.

Podczas jednej z sesji została zauważona przez pewnego producenta filmowego, dzięki któremu po raz pierwszy zetknęła się z filmem, grając epizod w „Nederland in Lessen”.

W tym samym roku zmieniła nazwisko na Hepburn, mimo że producenci próbowali ją przekonać, aby tego nie robiła. Powodem była obawa przed reakcją innej aktorki, odnoszącej sukcesy Katharine Hepburn.

4 / 8

Te wakacje zmieniły wszystko

Obraz
© AFP

Pierwszą mówioną rolę otrzymała w „Opowieściach młodych żon”z 1951 roku. W tym samym roku przeprowadziła się do USA, aby spróbować tam szczęścia, dostała bowiem angaż w Broadwayowskim musicalu „Gigi”.

Dobra passa nadeszła bardzo szybko, wraz z rolą w „Rzymskich wakacjach” Williama Wylera, u boku Gregory Pecka (1953), za którą aktorka otrzymała Oskara.

5 / 8

Największe role

Obraz
© AFP

Przyniosło jej to ogromną popularność i szereg interesujących propozycji, wśród których znalazły się m.in.: „Sabrina” w reż. Billy’ego Wildera (1954, kolejna nominacja do Oskara), gdzie jedną z głównych ról grał także Humphrey Bogart, rola Nataszy w amerykańskiej adaptacji „Wojny i pokoju” w reżyserii Kinga Vidora, musical „Zabawna buzia”Stanleya Donena (1957) u boku Freda Astaire’a, „Miłość po południu” Billy’ego Wildera (1957), „Historia zakonnicy” Freda Zinnemanna (1959, nominacja do Oskara).

W 1957 roku Audrey zadebiutowała w telewizyjnym filmie „Mayerling” u boku swojego męża Mela Ferrero.

6 / 8

Najsłynniejsze śniadanie w historii kina

Obraz
© AFP

W 1961 roku kolejną nominację do nagrody Akademii przyniosła jej słynna kreacja w „Śniadaniu u Tiffany’ego” w reżyserii Blake’a Edwardsa.

Dwa lata później ogromny sukces odniósł także film „Szarada” z jej udziałem (u boku Cary Granta), zaś w 1964 – musical George’a Cukora „My Fair Lady”.

7 / 8

Rzuciła aktorstwo, aby pomagać biednym i potrzebującym

Obraz
© AFP

Hepburn wzięła jeszcze udział w kilku innych filmach (m.in. „Dwoje na drodze”, „Jak ukraść milion dolarów” Williama Wylera czy „Doczekać zmroku” – nominacja do Oskara w 1967 roku).

Jednak pod koniec lat 60., będąc u szczytu popularności, zdecydowała się zakończyć karierę i poświęcić działalności dobroczynnej.

8 / 8

Długo chorowała...

Obraz
© AP

Później pojawiała się na dużym ekranie jedynie okazjonalnie, m.in. u boku Seana Connery'ego w filmie „Powrót Robin Hooda” (1976, w roli Marian) czy w filmie „Na zawsze” (1989) w reżyserii Stevena Spielberga. Był to ostatni film z jej udziałem.

W 1988 roku została specjalnym ambasadorem UNICEF-u. Piastowała to stanowisko do końca życia.

Zmarła 20 stycznia 1993 roku po długiej chorobie w szwajcarskim Tolochnaz. Powodem był nowotwór okrężnicy. (PAP/gk)

Wybrane dla Ciebie
Komentarze (45)