Charlie Sheen: Słynny aktor nie jest pierwszy

Charlie Sheen ujawnił publicznie, iż jest nosicielem wirusa HIV, czym wielu fanów wprowadził w osłupienie. Aktor miał poznać diagnozę już cztery lata temu. Dlaczego więc milczał na ten temat przez tak długi czas? - Nie mówiłem o tym wcześniej, bo to są jednak trzy litery trudne do zaakceptowania - stwierdził Charlie Sheen.

Znany z wielu ról komediowych gwiazdor zapewnił, że nie zaraził nikogo od chwili poznania prawdy. Planuje również działać publicznie na rzecz walki z AIDS na całym świecie.

href="http://film.wp.pl/charlie-sheen-slynny-aktor-nie-jest-pierwszy-6025227727635073g">CZYTAJ DALEJ >>>

O chorobie dowiedział się przez przypadek, kiedy uporczywe swędzenie szyi zaczęło być tak irytujące, że gwiazdor udał się do dermatologa.

Diagnoza okazała się bezlitosna – niegroźne, jak myślał, zmiany na skórze były pierwszymi objawami mięsaka Kaposiego. Niedługo potem, w czerwcu 1984 roku, powiedziano mu, że ma AIDS. Wirusem HIV zaraził się najprawdopodobniej kila lat wcześniej.

Podczas kręcenia odcinków „Dynastii” Hudson był już w takim stanie, że nie potrafił zapamiętać swoich kwestii. Do końca starał się ukrywać swoją chorobę. W listopadzie 1984 roku na przyjęciu z okazji 59. urodzin swój dramatyczny spadek wagi tłumaczył przejściem na dietę. Później – anoreksją.

Warto dodać, że Hudson był pierwszą gwiazdą, która publicznie przyznała się, że choruje na AIDS. Jego wystąpienie wstrząsnęło całym światem (więcej tutaj)
.

Popularny, szczególnie na przełomie lat 50. i 60., Perkins specjalizował się w rolach niezrównoważonych psychicznie bohaterów i niewinnie wyglądających psychopatów.

Najsłynniejszą kreację stworzył u Alfreda Hitchcocka w „Psychozie” – rola Normana Batesa znajduje się na 4. miejscu ogólnoświatowego rankingu "Najlepszych ról wszech czasów", sporządzonego przez „Premiere Magazine” .

Perkins zmarł na AIDS w 1992 roku. Przez całe życie krył się ze swoim homoseksualizmem, mając żonę i dwójkę dzieci.

Mierzący ponad dwa metry Hall zasłynął z roli tytułowego potwora w „Predatorze”.

Występ w kultowym filmie nie był jednak jego ekranowym debiutem. Aktor po raz pierwszy wystąpił przed kamerą w 1979 roku w mało wdzięcznej roli... niedźwiedzia-mutanta.

W latach 90. Hall wcielił się w innego słynnego olbrzyma – człekokształtnego wielkoluda w serialu „Harry i Hendersonowie”. Aktor zmarł 10 kwietnia 1991 roku. Powodem było zakażenie wirusem HIV, którym zaraził się podczas transfuzji krwi.

Urodzona w Buffalo w 1929 roku Amanda Blake debiutowała przed kamerą jako 21-latka w „Stars in My Crown”.

Największy rozgłos przyniosła jej rola w westernowym serialu „Gunsmoke”, w którym grała od 1955 roku.

Życie prywatne Amandy Blake nie było usłane różami, a sukcesy zawodowe nie przekładały się na szczęście w miłości. Aktorka czterokrotnie wychodziła za mąż i każdy z tych związków kończył się rozwodem. Aż do roku 1980, kiedy zdiagnozowano u niej raka szczęki, Blake wypalała 2-3 paczki papierosów dziennie.

Przyczyną śmierci aktorki, która zmarła w 1989 roku, było jednak wirusowe zapalenie wątroby związane z AIDS.

Liberace, a właściwie Władziu Valentino Liberace, jeszcze za życia stał się legendą. Sześćdziesięcioletnia kariera gwiazdora była równie barwna, co charakterystyczne dla niego show, z którego słynął.

Jego życie prywatne wzbudzało równie dużo emocji, co zawodowe.Skrywany homoseksualizm, procesy sądowe, a w końcu i śmierć były tematami, które przez lata nie schodziły z łamów prasy brukowej.

Liberace zmarł 4 lutego 1987 roku w wieku 67 lat z powodu powikłań związanych z AIDS. Początkowo jednak próbowano zataić informację o przyczynie zgonu, twierdząc, że był on spowodowany anemią, odmą i chorobą serca (czytaj więcej tutaj)
.

Frank Silva był amerykańskim scenografem i aktorem z przypadku, wielokrotnie współpracującym z Davidem Lynchem.

Potencjał aktorski Silvy został odkryty przez Lyncha, który postanowił dać mu rolę Boba w serialu „Miasteczko Twin Peaks”. Wcześniej Silva miał się zajmować wyłącznie scenografią na planie serialu.

Ostatnim osiągnięciem zawodowym Silvy był występ w produkcji „Miasteczko Twin Peaks: Ogniu, krocz ze mną” (1992). Artysta zmarł trzy lata później w wyniku komplikacji wywołanych przez AIDS. Miał 44 lata.

Emile Ardolino zaczynał od kręcenia filmów dokumentalnych o tematyce tanecznej w połowie lat 70., by kilkanaście lat później wyreżyserować jeden z najpopularniejszych obrazów z roztańczoną obsadą - „Dirty Dancing” (1987).

Kolejnym głośnym filmem Ardolino była „Zakonnica w przebraniu” (1992) z pamiętną rolą Whoopie Godlberg.

Ardolino, który przez całe dorosłe życie nie krył swojego homoseksualizmu, zmarł w wieku 50 lat w wyniku komplikacji spowodowanych przez AIDS. Reżyser nie dożył premiery swojego ostatniego filmu telewizyjnego pt. „Gypsy”, który wyemitowano miesiąc po jego śmierci.(jz/gk)