Derek Jarman

Brytyjski artysta awangardowy: reżyser filmowy, malarz, scenarzysta, scenograf, poeta i pisarz. Zaliczany do nurtu filmowego postmodernizmu, jak również new queer cinema i kontrkultury punk.

* Derek Jarman (właściwie Michael Derek Elworthy Jarman) urodził się 31 stycznia 1942 roku w Northwood w Wielkiej Brytanii*, zmarł 19 lutego 1994 roku w Londynie. Był synem pochodzącego z Nowej Zelandii pilota RAF-u. Wychowywał się w brytyjskich bazach wojskowych w Anglii, Włoszech i Pakistanie.

Po ukończeniu Canford School w Canford Magna, w latach 1960-1963 studiował z polecenia ojca literaturę, historię i historię sztuki w King’s College London University. Dzięki tym studiom ojciec zgodził się, aby kształcił się dalej w Slade School of Fine Art (1963-1967). Po ukończeniu studiów Derek opracował scenografię do kilku oper i baletów.

Pierwszą wystawę obrazów miał w 1967 roku. Zaprojektował scenografię do opery "Don Giovanni", oraz do filmów Kena Russella "Diabły" (1971) i "Dziki Mesjasz" (1972).Realizował videoclipy (m.in. dla The Smits) i filmy krótkometrażowe. Na początku lat siedemdziesiątych XX w. współtworzył wraz z Genesisem P-Orridge'm kolektyw artystyczny The Exploding Galaxy. Pierwszym pełnometrażowym filmem Jarmana był Sebastian z 1975 r.

Całą niemal twórczość poświęcił bohaterom o skłonnościach homoseksualnych. Jako jeden z pierwszych wprowadził do kina tematykę homoerotyczną. Niemal każda z jego produkcji ukazywała współzależność między homoseksualną orientacją bohatera a jego osobowością (Caravaggio, Edward II). W 1991 roku opublikował autobiografię "Dancing Ledge".

W grudniu 1986 r. po ukończeniu filmu „Caravaggio” rozpoznano u niego zakażenie wirusem HIV. Zmarł na AIDS 19 lutego 1994 roku w Londynie. Miał 52 lata.