Ewa Pokas: Jedna z najbardziej tajemniczych aktorek

Jedna z najpiękniejszych – i najbardziej tajemniczych – polskich aktorek. Swego czasu głośno było o jej krótkim, acz nader burzliwym małżeństwie z Maciejem Zembatym – szkoda, że swoimi osiągnięciami zawodowymi nigdy nie zdołała przyćmić skandali z życia prywatnego.

Swego czasu głośno było o jej krótkim, acz nader burzliwym małżeństwie z Maciejem Zembatym – szkoda, że swoimi osiągnięciami zawodowymi nigdy nie zdołała przyćmić skandali z życia prywatnego.

Choć nikt nie wątpił w jej talent, filmowcy nie dali jej szansy zabłysnąć na wielkim ekranie. Długo czekała na rolę życia. Bezskutecznie.

Wreszcie, na początku lat 80., piękna Ewa Pokas niespodziewanie zniknęła z branży i słuch o niej zaginął.

Urodziła się 17 marca 1946 roku w Chorzowie. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim i aktorstwo w Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie– dyplom otrzymała w 1968 roku.

Błyskawicznie otrzymała angaż w teatrze– zaczynała w warszawskim Teatrze Powszechnym, stamtąd trafiła do Teatru Narodowego, na deskach którego występowała do 1973 roku, by wreszcie związać się z Teatrem Studio.

Dzięki talentowi i naturalności Ewa Pokas cieszyła się sympatią publiczności i krytyki; oryginalna uroda i seksapil sprawiły, że nie mogła opędzić się od mężczyzn.

Ona jednak serce oddała Maciejowi Zembatemu – człowiekowi orkiestrze: poecie, satyrykowi, muzykowi, tłumaczowi, piosenkarzowi i scenarzyście – którego młodsi widzowie kojarzą z serialu „Siedem życzeń”, do którego napisał scenariusz i w którym użyczył głosu Rademenesowi (to również Zembaty, znany z czarnego humoru, rozpuścił makabryczną plotkę, jakoby niesforny kot na planie został uśpiony i wypchany).

Zembatego spotkała jeszcze na studiach.

- Maciek poznał ją na seminarium u prof. Ludwika Sempolińskiego w PWST. Ewa Pokas, czarnooka aktorka. Ostra dziewczyna, kusa spódniczka i długie kozaki– czytamy w Gazecie Wyborczej.

Szybko przypadli sobie do gustu. Połączyła ich również miłość do filmu i teatru. Razem założyli kabaret czarnego humoru „Fermata”.

Pobrali się – choć Zembaty nie zgodził się na ślub kościelny – ale ich związek nie przetrwał próby czasu.

Zembaty twierdził, że szalał z zazdrości o Pokasi był przekonany, że małżonka zdradzała go, kiedy tylko nadarzyła się jakaś okazja.

- Niejasno podejrzewałem, że Ewa przyprawia mi rogi z reżyserami. No, kiedy grała u Viscontiego, spałem spokojnie, bo on przecież był gejem – mówił w magazynie NIE. - Ale pewność znikała, gdy szło o filmowców polskich.

Zembaty żenił się jeszcze trzy razy. Pokas po tym małżeńskim niepowodzeniu rzuciła się w wir pracy.

Ciągnęło ją również do literatury; w 1975 roku opublikowała pierwsze opowiadanie w „Kulturze”. W 1982 roku wydała zbiór „Mężczyzna na ośle" i inne opowiadania”

- Jestem z zawodu aktorką, ale kiedy uda mi się napisać jeszcze jedną książkę, przestanę nią być definitywnie – śmiała się.

Słowa dotrzymała. Na początku lat 80. wycofała się z branży.

* W 1989 roku wyjechała do Francji.*
(sm/gb)