George C. Scott
Miejsce urodzenia: | Wise, Virginia, USA |
Filmografia: | Angus (1995) (Ivan) Szkoła Kadetów (1981) (generał Harlan Bache) Dwunastu gniewnych ludzi (1997) (1997) Zemsta po latach (1980) (John Russell) Ostatnie dni Pattona (1986) (General George S. Patton Jr.) Ryan White Story, The (1989) (Charles Vaughan sr) Dr. Strangelove albo: Jak przestałem się bać i pokochałem bombę (1964) (gen. Buck Turgidson) Patton (1970) (Gen. George Smith Patton Jr.) Pełnia zła (1993) (Dr Kessler) Morderstwo przy Rue Morgue (1986) (Auguste Dupin) Drzewo powieszonych (1959) (Doktor George Grubb) Bilardzista (1961) (Bert Gordon) |
W 1945 roku wstąpił do US Marines i odsłużył tam 4 lata. Po wyjściu z wojska roizpoczął studia dziennikarskie, ale ich nie ukończył, gdyż zaraził go bakcyl aktorski. Pod koniec lat 50. jego rola w 'Ryszardzie III' zwróciła na iego uwagę krytyki i wkrótce rozpoczął współpracę z telewizją. Za rolę w 'Anatomii morderstwa' (1959) otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego. Wkrótce przyszły kolejne za 'Bilardzistę' i 'The List of Adrian Messenger'. Scott jednak krytykował Oscary, ceremonię i hollywoodzki system gwiazd, które narzucają aktorom bezmyślne zachowania i wdzięczenie się do krytyki i publiczności, jak na "targu mięsnym". Uważał również, że decyzje o przyznawaniu Oscarów są decyzjami bardziej promocyjnymi i marketingowymi, za którymi stoją wielkie wytwórnie i system gwiazd niż szczerą oceną pracy danego twórcy. Od 'Bilardzisty' nominacji nie przyjmował, po prostu odpisał Akademii "No, thanks." (ale na szczęście członkom Akademii nie przeszkodziło to nominować go
dalej). Za role kontrowersyjnego generała Pattona w filmie 'Patton' (1970) otrzymał Oscara dla najlepszego aktora, ale odmówił jego przyjęcia, nie pojawiając się na ceremonii (jak twierdził wolał obejrzeć mecz hokejowy). Był to pierwszy przypadek w historii Oscarów, że aktor odmówił przyjęcia statuetki. W rok później był kolejny raz nominowany do tej nagrody za rolę drugoplanową w filmie 'The Hospital'. Warto zaznaczyć, że kiedy w 1971 (rok sukcesu 'Pattona') otrzymał nagrodę telewizyjną Emmy za rolę w 'The Price', zaakceptował ją, twierdząc, że nagrody Emmy są uczciwymi wyrazami uznania za dokonania aktorskie.
Komentarze