Salvo. Ocalony

Samotny, pozbawiony uczuć, bezwzględny trzydziestolatek Salvo (Saleh Bakri, Czas, który pozostał, Przyjeżdża orkiestra) należy do sycylijskiej mafii. W akcie zemsty zakrada się do domu innego mafiosa, który zorganizował na niego nieudany zamach. Przez przypadek spotyka tam jego siostrę Ritę – piękną, niewidomą dziewczynę, która mimowolnie jest świadkiem, jak Salvo zabija jej brata. Gdy ten, z niewiadomych dla siebie przyczyn, decyduje się ją porwać, w ich życiu zaczyna dziać się coś wyjątkowego. W Salvo nieoczekiwanie rodzi się miłość, którą Rita podświadomie odczuwa, ale nie potrafi zrozumieć i zaakceptować.

Rodzina Rity zaczyna jej szukać i kategorycznie żąda jej uwolnienia. Salvo barykaduje się z nią w opuszczonej kopalni, ale ich wspólny czas jest już policzony. I choć Rita buntuje się przeciwko uwięzieniu, powoli zaczyna rozumieć, że miłość Salva jest prawdziwa. Podczas ucieczki Salvo zostaje ranny, ale udaje im się wymknąć z zastawionej pułapki. Rita decyduje się pozostać z Salvo do końca, bo czuje, że połączeni są ze sobą na zawsze, a największa miłość pojawia się niezaplanowanie i w najmniej oczekiwanym momencie.

Salvo. Ocalony to debiut fabularny dwóch włoskich scenarzystów i reżyserów: Fabio Grassadoniego i Antonio Piazzy. Nakręcony w ciągu 5 lat film jest ciekawym połączeniem kina akcji, thrillera i filmu noir. Ten niskobudżetowy obraz zbudowany został z wystudiowanych nieśpiesznych kadrów, nietypowych dla włoskiego kina akcji, a niemal pozbawiona słów narracja powoduje, że pojawiające się między ludźmi emocje stają się głównym bohaterem tej historii. Dopracowana do perfekcji voyerystyczna stylistyka filmu bezpośrednio odwołuje się do percepcji widza, który odbiera świat oczami pojawiających się na ekranie bohaterów. Dzięki temu zanika tradycyjny dystans między ekranem a widzem, a film działa nie tylko na emocje, lecz również na podświadomość odbiorców. Akcja filmu dzieje się w przepięknej scenerii włoskiego Palermo oraz jego okolic.