berlinale

74. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie dobiega końca. W sobotni wieczór odbyła się gala wręczenia nagród. Jury pod przewodnictwem Lupity Nyong'o Złotym Niedźwiedziem nagrodziło obraz pt. "Dahomey". To spora niespodzianka, gdyż "Dahomey" to film dokumentalny.

Trwa 74. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie. Jedną z najgłośniejszych premier imprezy jest "A Different Man" Aarona Schimberga, w którym w główną rolę wciela się Sebastian Stan. To właśnie gwiazda Marvela nie wytrzymała podczas konferencji prasowej filmu.

Akcja niemieckiego filmu drogi "Treasure" toczy się tuż po upadku Muru Berlińskiego. To historia córki i ojca podróżujących po Polsce w latach 90. w poszukiwaniu rodzinnych korzeni. W rolach głównych Lena Dunham, Stephen Fry i Zbigniew Zamachowski. Premiera filmu w reżyserii Julii von Heinz odbyła się na 74. Berlinale.

Złoty Niedźwiedź powędrował do Nicolasa Philiberta, francuskiego dokumentalisty, za film "On the Adamant". Tegoroczne Berlinale wygrywa humanistyczne spojrzenie na tworzenie społeczności, budowanie międzyludzkich więzi, a także czuła afirmacja bycia razem niezależnie od przeciwności losu.

Ten film miał wyglądać inaczej. Sean Penn i Aaron Kaufman planowali zrealizować dokument o Wołodymyrze Zełenskim. Gwieździe, która została prezydentem. Wybuch wojny 24 lutego 2022 r. zmienił wszystko.

16 lutego rozpoczął się 73. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie. Słynąca z politycznego zaangażowania impreza zgromadzi twórców z całego świata. 18 produkcji powalczy o Złotego Niedźwiedzia, a wśród nich - po raz kolejny - zabraknie polskiego akcentu.

Złoty Niedźwiedź powędrował do Carli Simon, hiszpańskiej reżyserki, za jej drugi film "Alcarras". Wygrywa kameralna rodzinna opowieść o mierzeniu się z trudnymi zmianami.

Scenarzystka "Carol" Phyllis Nagy debiutuje jako reżyserka, opowiadając o kobietach, które stają do walki o bezpieczną aborcję. "Call Jane" to film z sercem we właściwym miejscu, pełen empatii i zrozumienia, który w dwóch godzinach potrafi zmieścić prawdziwą rewolucję. Tak szczere i otwarte podejście może w niektórych kręgach wzbudzić kontrowersje.

Elegancki pokój hotelowy, a w nim zdenerwowana kobieta. Odprasowana garsonka, buty na minimalnym obcasie. Siwe włosy otaczają twarz. Czeka. Nie tylko na swojego gościa, ale na to, by w końcu zacząć żyć. Czas na erotyczne przebudzenie. To scena z pokazywanego właśnie na festiwalu w Berlinie filmu "Good luck to You, Leo Grande".

10 lutego rozpoczyna się 72. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie. W stolicy Niemiec pojawią się twórcy z całego świata, by zawalczyć o Złotego Niedźwiedzia. Konkurs Główny pokaże 18 produkcji. Wśród nich niestety zabrakło polskich produkcji.

W końcu na Berlinale pojawił się film, o którym będzie głośno. "Je suis Karl" to mocne, wstrząsające i niebywale potrzebne kino w świecie, w którym coraz wyraźniej kształtują się podziały na my kontra oni, nasze kontra wasze, a radykalne poglądy z impetem wchodzą pod strzechy. Czyżbyśmy stawiali się świadkami odrodzenia faszyzmu?

Pornografia wkrada się do jednej z rumuńskich szkół. Do internetu wycieka seks-taśma nauczycielki. Wybucha skandal, który staje się zarzewiem dyskusji o dobrowolnym seksie, pornografii, politycznych zależnościach, programie edukacji czy teoriach spiskowych.

Kobieta poznaje robota. Idealnego partnera, który odpowiada na wszystkie jej potrzeby: emocjonalne, uczuciowe i seksualne. Maria Schrader w "I’m your man", prezentowany w Konkursie Głównym festiwalu Berlinale, pokazuje nową erę związków, w której partner dba o dobrostan drugiej osoby. Czy tak będziemy bardziej szczęśliwi?

"There Is No Evli" to pokaz reżyserskiej determinacji w tworzeniu i wędrówka przez mroczne rejony ludzkiej duszy. Mohammad Rasoulof pomimo dożywotniego zakazu kręcenia filmów wydanego przez władze, stworzył przejmującą opowieść o czterech Irańczykach, którzy odmawiają zabijania niezależnie od ceny, którą za to poniosą.

O Złotego Niedźwiedzia walczy na Berlinale francuskie "The Salt of Tears" Philippe'a Garrela. Legendarny reżyser wzbudził niepokój i dyskomfort części widowni. Jest to film o dosadnym wydźwięku, z którego przebija okrucieństwo męskiego popędu i lekkomyślny egoizm krzywdzącego kobiety bohatera.

Naturalnym miejscem na artystyczne i polityczne bilanse zawsze było Berlinale, festiwal uchodzi za imprezę, która daje szeroki przekrój tego, co dzieje się dziś na świecie. Tezę taką powinien potwierdzić film o W. Eugenie Smithie i chorobie z Minamaty. Tymczasem trudno nie załamać rąk nad tym, co pokazał na festiwalu Andrew Levitas. Niewiele pomaga, że Johnny Depp zgodził się na obsadzenie w głównej roli.

Film o wybitnym powieściopisarzu, którego debiutancka i zarazem jedyna powieść uchodzi za kamień milowy amerykańskiej literatury, otworzył 70. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie. Zachwytów jednak nie było.

Berlinale od lat uchodzi za najbardziej zaangażowane politycznie święto kina, festiwal skupiający się na podstawowych problemach współczesnego świata. Nie inaczej program imprezy układa się w tym roku.