"Demakijaż": Troje ludzi na zakręcie

„Non stop kolor” Marii Sadowskiej utrzymany jest w stylistyce teledyskowej. Żywe kolory, szybki montaż i kalejdoskop emocji składają się na historię Muzy, która śpiewaniem w klubach zarabia na życie. Ciekawie jest tutaj pokazane rodzenie się kultury klubowej. Imprezy, alkohol i narkotyki nakładają się na osobiste problemy Muzy. Młoda kobieta musi pokierować swoim życiem. Opowiedzieć sobie na pytanie kogo naprawdę kocha i czego chce od życia.

„Droga wewnętrzna” Doroty Lamparskiej opowiada o Rafale, człowieku sukcesu pracującym w wielkiej korporacji. Rafał ma nowocześnie urządzone mieszkanie, dobrą pracę, ale pewnego dnia mówi sobie dość. Nie jest w stanie zmusić się do wyjścia do pracy. Staje się człowiekiem wewnętrznie wypalonym. Chce wyrwać się z dotychczasowego życia w wielkiej korporacji. Film swoją stylistyką i tempem przypomina nieco chłodne kino skandynawskie.

Ostatni film „Pokój szybkich randek” Anny Maliszewskiej jest najbardziej brutalny, przedstawia historię małżeństwa wystawionego na wielką próbę. Artur jadąc do domu pod wpływem alkoholu zabija na drodze staruszka. Ląduje w więzieniu. Jego żona Natalia stara się poukładać swoje życie. Uważa, że dziecko scementowałby ich małżeństwo. Dość ekspresywnie pokazana jest tutaj zmiana Artura. Przeniknięcie więziennego zła i brutalności do zwykłego człowieka sprawia, że więź między nim a żoną zostaje wystawiona na próbę. Czy ich miłość jest na tyle silna, że przetrzyma to wszystko?

Choć bardzo różne stylistyczne to jednak te trzy filmy posiadają cechy wspólne. Pokazują trzech młodych bohaterów na życiowym zakręcie. Każdy z nich stoi przed podjęciem jakieś życiowej decyzji, musi dokonać wyboru i zastanowić się nad swoim życiem. Odnaleźć siebie i odpowiedzieć sobie na pytanie co dalej.

Anna Bujna