Dorota Kędzierzawska

Jest jedną z najciekawszych polskich reżyserek filmowych. Choć „Jutro będzie lepiej” to dopiero jej szósty pełnometrażowy film fabularny, pokaźnej ilości nagród, jaką zdobyła za wcześniejszą twórczość, mogłoby pozazdrościć jej wielu twórców o większym dorobku.

* Dorota Kędzierzawska urodziła się 1 czerwca 1957 w Łodzi. Jest córką reżyserki Jadwigi Kędzierzawskiej.* Przygodę z kinem rozpoczęła w dzieciństwie, przyglądając się pracy ekipy filmowej. Z czasem sama zaczęła uczestniczyć w realizacji filmów.

W latach 1976-78 studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Łódzkim, następnie reżyserię w moskiewskim WGiK i – w latach 1981-1985 – w łódzkiej PWSF,TViT, gdzie podczas studiów nakręciła m.in. swój pierwszy film fabularny. Była to dziesięciominutowa etiuda Jajko (1982). Zdobyła za nią m.in. nominację do Studenckiego Oscara (Oscar Student Academy Awards) w Los Angeles, pierwszą Nagrodę na III Europejskim Studenckim Festiwalu Filmowym oraz Nagrodę im. Andrzeja Munka.

Realizację filmu Diabły, Diabły Dorota Kędzierzawska poprzedziła nakręceniem średniometrażowego filmu fabularnego Koniec Świata (1988), za który na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mannheim otrzymała m.in. Złoty Dukat oraz Nagrodę FIPRESCI. I tak za swój debiut w pełnym metrażu – Diabły, Diabły (1991) – otrzymała m.in. Nagrodę Specjalną Jury za reżyserię na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz wyróżnienie Jury Młodzieżowego na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes.

Spośród ponad dwudziestu pięciu trofeów dla Wron (1994) – drugiego filmu Kędzierzawskiej – jej osobiście przypadły w udziale np. takie jak Nagroda Specjalna Jury, Nagroda Dziennikarzy i Nagroda Publiczności – Złoty Klakier na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, Grand Prix – Poznańskie Złote Koziołki w konkursie międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci i Młodzieży, Nagroda UNICEF na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie, Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Belfaście oraz Nagroda Międzynarodowej Federacji Kin Studyjnych na festiwalu w Avignon.

Deszcz nagród i wyróżnień spadł też na trzeci fabularny obraz autorki Jestem, zatytułowany niemniej intrygująco: Nic. Wymieńmy choćby Orła – Polską Nagrodę Filmową za rok 1998, którą to żywo przyjęte przez krytykę i publiczność dzieło otrzymało w kategorii „Najlepsza reżyseria”, Nagrodę Specjalną Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Gdyni, Nagrodę Specjalną Jury i Nagrodę FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Soczi oraz Nagrodę im. Krzysztofa Kieślowskiego na Festiwalu Filmowym w Denver.