Hedy Lamarr: Gwiazda, która zawstydziła samego Hitlera

Aktorka, która zgorszyła samego Adolfa Hitlera (a później została jego kochanką; Führerowi nie przeszkadzało nawet jej żydowskie pochodzenie). Hedy Lamarr, uważana za najpiękniejszą kobietę w Fabryce Snów, doskonale wiedziała, jak wykorzystać swoje atuty.

Błyskawicznie pięła się po szczeblach kariery, grywała u boku największych gwiazd i umawiała się z najbardziej wpływowymi mężczyznami na całym świecie.

Nigdy jednak nie zdobyła zasłużonej popularności. W pewnym momencie porzuciła branżę filmową, choć tak naprawdę nigdy nie usunęła się w cień.

Urodziła się 9 listopada 1914 roku w Wiedniu, jako Hedwig Eva Maria Kiesler, w zasymilowanej żydowskiej rodzinie.

Jej ojciec był zamożnym dyrektorem banku, matka pianistką. Kiesler już jako mała dziewczynka była przekonana, że zostanie gwiazdą i wreszcie ubłagała rodziców, by pozwolili jej spróbować swoich sił w branży filmowej.

W latach 20. piękna nastolatka wpadła w oko jednemu z łowców talentów i za jego namową wyjechała do Berlina. Tam zaczęła pobierać lekcje aktorstwa.

Na ekranie zadebiutowała w 1930 roku, w filmie „Geld auf der Straße”. Trzy lata później 18-latka otrzymała rolę w „Ekstazie” Gustava Machatego.

Film wywołał ogromne kontrowersje i skandal obyczajowy; Kiesler paradowała bowiem nago przed kamerą i udawała orgazm.

Jej występ odbił się w świecie szerokim echem. Sam papież Pius XI zabrał głos, nazywając „Ekstazę” filmem „niemoralnym i szkodliwym”, a zgorszony Adolf Hitler wydał rozporządzenie zakazujące wyświetlania go w Niemczech. W innych krajach film ocenzurowano albo również zablokowano dystrybucję.

W tym samym roku Kiesler poślubiła Friedricha Mandla, sympatyzującego z faszystami, który stał się jednym z najbogatszych Austriaków dzięki handlowaniu bronią z Niemcami. Szybko miała pożałować tego wyboru.

Mandl okazał się zazdrosnym tyranem, który próbował kontrolować małżonkę na każdym kroku. Próbował nawet wykupić wszystkie kopie „Ekstazy”, by nikt nie mógł oglądać wdzięków jego nagiej żony.

Gdy mu się nie powiodło, zabronił jej występować.

To dzięki Mandlowi Kiesler poznała Mussoliniego i Hitlera. Z tym drugim, jak wieść niesie, wdała się nawet w płomienny romans – a Wodzowi jakoś nie przeszkadzało, że zaprasza do swojego łóżka Żydówkę.

Wkrótce Kiesler uznała, że ma dość mężowskiej tyranii. Spakowała walizki, zabrała biżuterię i kupiła bilet lotniczy do Paryża.

Stamtąd przeniosła się do Londynu, gdzie postanowiła wskrzesić swoją aktorską karierę. Wtedy też przybrała pseudonim artystyczny Hedy Lamarr (na cześć aktorki Barbary La Marr).

W 1938 roku Lamarr trafiła do Hollywood. Wytwórnia reklamowała ją jako „najpiękniejszą kobietę na świecie” i przez kilka lat próbowała uczynić ze swojej gwiazdy symbol seksu.

Lecz chociaż Lamarr zbierała doskonałe recenzje, a publiczność chciała ją oglądać (wspominano, że gdy po raz pierwszy pojawiła się na ekranie, jej uroda sprawiła, że wszystkim „zaparło dech w piersiach”), nie udało się jej osiągnąć statusu Grety Garbo czy Marlene Dietrich.

Lamarr grywała u boku największych hollywoodzkich amantów, zdobywała kolejne męskie serca (za mąż wyszła w sumie sześć razy), ale nie była szczęśliwa.

Wreszcie, uznawszy, że nie dostaje żadnych ról, które mogłyby stanowić dla niej artystyczne wyzwanie, wycofała się z aktorstwa.

Być może o porzuceniu Hollywood zadecydowały również nieudane operacje plastyczne. Aktorka, urażona druzgocącymi komentarzami na temat jej wyglądu, coraz mniej chętnie pokazywała się publicznie.

Po opuszczeniu branży filmowej nie siedziała jednak bezczynnie. Od dawna interesowała się nowinkami technicznymi i sama zaczęła bawić w wynalazcę. Do jej największych osiągnięć zalicza się opracowanie systemu sterowania torpedą za pomocą fal radiowych – dziś określany jako FHSS.

W 1997 roku doczekała się należnego uznania i otrzymała nagrodę amerykańskich wynalazców za zasługi dla rozwoju elektroniki. Zmarła 19 stycznia 2000 roku. (sm/gk)