Kevin Kline

Amerykański aktor teatralny i filmowy, ceniony przede wszystkim za kreacje sceniczne, ale i role filmowe. Zdobywca Oskara za drugoplanowy występ w komedii „Rybka zwana Wandą”.

Urodził się 24 października 1947 roku w St. Louis w stanie Missouri. Po ukończeniu studiów teatralnych na Indiana University w Bloomington, wstąpił do prestiżowej, nowojorskiej Juilliard School. Karierę zaczynał tuż po studiach w tejże, jako aktor związany z grupą The Acting Company, do której wstąpił w 1972 roku. To właśnie z kolegami z tej grupy po raz pierwszy wystąpił na Broadwayu (1972) i na małym ekranie (1976).

* Zanim zadebiutował u boku samej Meryl Streep w głośnym dramacie „Wybór Zofii” (1982, nominacja do BAFTA i Złotego Globu), był już laureatem dwóch nagród Tony (za rolę w musicalu „On the Twentieth Century” 1978, „Piraci z Penzance” 1981). Do roli Pirata Kinga wrócił w 1983 roku w filmowej adaptacji sztuki. Największym sukcesem w karierze filmowej była, nagrodzona Oskarem i nominacją do BAFTA rola w komedii „Rybka zwana Wandą” Michaela Crichtona, wg scenariusza i z udziałem Johna Cleese’a (1988).*

Kline często spotykał się ponownie z reżyserami, u których raz wystąpił. Alan J. Pakula zaprosił go po raz drugi na plan thrillera „Tolerancyjni partnerzy” z Kevinem Spacey i Mary Elizabeth Mastrantonio (1992). Dwukrotnie zagrał u Richarda Attenborough (jako Douglas Fairbanks w „Chaplinie” 1992 oraz u boku Denzela Washingtona w dramacie „Krzyk wolności” 1984), trzykrotnie u Michaela Hoffmana (komedia kryminalna „Babka z zakalcem” 1991, ekranizacja szekspirowskiego „Snu nocy letniej” 1999, dramat „Klub Imperatora” 2002), rekord pod względem ilości występów pobijając dzięki współpracy z Lawrencem Kasdanem. Był stałym odtwórcą ról w jego filmach, począwszy od „Wielkiego chłodu” (1983), przez western „Silverado” (1985) i „Wielki Kanion” (1991), aż po komedie romantyczne „Kocham cię na zabój” (1990) i słynny „Francuski pocałunek” z Meg Ryan (1995, nominacja do American Comedy Award).

* Zasłynął jako aktor komediowy, pojawiając się w tytułowej roli „Dave’a” w filmie Ivana Reitmana z Sigourney Weaver (1994, nominacja do Złotego Globu), jako gwiazda „Przodem do tyłu” Franka Oza (1997, nominacja do Złotego Globu, Golden Satellite Award, Blockbuster Entertainment Award i MTV Movie Award), partner Willa Smitha w komedii „Bardzo Dziki Zachód” Barry’ego Sonnenfelda (1999, nominacja do Blockbuster Entertainment Award, trzy nominacje do Złotej Maliny, w tym jedna statuetka za Najgorszy Duet z Willem Smithem), czy Dreyfuss w komedii kryminalnej „Różowa Pantera” ze Stevem Martinem i Beyoncé Knowles (2006).*

Miał okazję współpracować z Angiem Lee podczas realizacji dramatu „Burza lodowa” z Joan Allen i Sigourney Weaver (1997, nominacja do London Critics Circle Film Award) i dostąpił zaszczytu występu w ostatnim filmie Roberta Altmana „Ostatnia audycja” (2006).

W 2004 roku wystąpił obok Ashley Judd w biograficznym dramacie „De-Lovely” (nominacja do Złotego Globu i Golden Satellite Award), w 2007 zagrał w niemieckiej produkcji kryminalnej „Trade” z udziałem Alicji Bachledy-Curuś (CineMerit Award na FF w Monachium), a w 2008 roku zagrał u Kennetha Branagha w szekspirowskim „Jak wam się podoba” (Screen Actors Guild Award), wziął udział w komedii romantycznej „Na pewno, być może” z Rachel Weisz i wcielił się w tytułową postać „Cyrano de Bergeraka” w telewizyjnej adaptacji sztuki.

Niejednokrotnie spotykał się na planie z żoną, Phoebe Cates (m.in. „Księżniczka Caraboo” 1994, niezależna komedia Jennifer Jason Leigh i Alana Cumminga „Party na słodko” 2001).

* W 1990 roku zadebiutował jako reżyser i zagrał główną rolę w telewizyjnej adaptacji „Hamleta”, a w 2002 roku został nagrodzony Honorową Nagrodą za Całokształt na na MFF w rodzinnym St. Louis.*