Mathieu Kassovitz

Aktor, reżyser, scenarzysta i producent francuski, sporadycznie działający również na terenie Stanów Zjednoczonych. Znany z odważnych, zaangażowanych społecznie dzieł, których koronnym przykładem stał się głośny, wielokrotnie nagradzany film „Nienawiść”. Jako aktor dał się zapamiętać jako owiany tajemnicą Nino z „Amelii”.

Urodził się 3 sierpnia 1967 roku w Paryżu, w rodzinie filmowców. Jego ojciec, Peter Kassovitz jest reżyserem, matka – Chantal Rémy, również związana jest z przemysłem filmowym.

Przygodę z filmem zaczynał jako nastolatek, występując u ojca w komediowym „Au bout du bout du blanc” (1979), a dwa lata później – w filmie z Isabelle Adjani „Za rok...jak dobrze pójdzie” (1981).

Po prawie 10 latach przerwy powrócił do aktorstwa, dzięki roli w amerykańsko-włoskim thrillerze „Śmierć na sprzedaż” (1991) z udziałem Martina Sheena, zaś przede wszystkim zadebiutował jako reżyser – początkowo krótkometrażówek („Fierrot le pou” 1990, nagrodzony nagrodą Perspectives du Cinéma na MFF w Cannes film „Cauchemard blanc” 1991, „Assasins” 1992), a wreszcie pełnometrażowej komedii romantycznej „Café au lait” z udziałem późniejszej żony, Julie Mauduech, Vincenta Cassela i swoim własnym (1993, dwie nominacje do Césara, nagroda dla Najlepszego Aktora i Specjalna Nagroda Jury na FF w Paryżu).

* Zanim zrealizował „Nienawiść” - film, który przyniósł mu międzynarodowe uznanie i rozgłos, wystąpił w dokumentalizowanym, nowelowym projekcie „300 scénarios contre un virus” (1994) i zgarnął pierwszego Césara za rolę w kryminalnym filmie „Patrz jak idą na dno” (1994). Rok 1995 to ogromny sukces filmu „Nienawiść”, bez ogródek ukazującego realia życia w paryskich blokowiskach i skomplikowane relacje pomiędzy ich młodymi mieszkańcami różnych ras. Dzieło Kassovitza wzbudziło silne emocje i kontrowersje, ale też zachwyciło europejską krytykę i publiczność. Twórca otrzymał nagrodę za reżyserię na MFF w Cannes, nominację do Złotej Palmy, Césara dla Najlepszego Filmu i za Najlepszy Montaż oraz dwie nominacje za reżyserię i scenariusz, Europejską Nagrodę Filmową dla Najlepszego „Młodego” Filmu oraz dwie Lumière Awards (za reżyserię i dla Najlepszego Filmu). Gwiazdą „Nienawiści” był po raz kolejny Vincent Cassel, sam reżyser wystąpił tam w jednej z mniejszych ról.*

Mimo że kolejne filmy nie powtórzyły sukcesu „Nienawiści”, nie przechodziły jednak bez echa. Thriller „Zabójca(y)” (1997) z udziałem Michela Serrault i Kassovitza nominowany był do Złotej Palmy w Cannes, a kryminał „Purpurowe rzeki” (2000) z Vincentem i Jean-Pierrem Casselem oraz Jeanem Reno – dostał nominację do Césara i Europejskiej Nagrody Publiczności za reżyserię i do Złotej Muszli w San Sebastián. W 2003 roku Kassovitz zadebiutował w USA jako reżyser horroru „Gothika” z Halle Berry w roli głównej. W międzyczasie udzielał się jako aktor. Zagrał epizod u Bertranda Bliera w dramacie „Mój mężczyzna” (1996) i główną rolę w komediowym filmie wojennym „Wielce skromny bohater” (1996). Rok później zadebiutował w anglojęzycznym filmie Luka Bessona „Piąty element” (1997) z udziałem Bruce’a Willisa, Milli Jovovich i Gary’ego Oldmana, w 1999 roku zagrał u ojca w „Jakubie kłamcy” z Robinem Williamsem, a w 2001 roku zasłynął jako odtwórca roli Nina – tajemniczego serwisanta dworcowych automatów do robienia zdjęć w
głośnej „Amelii” (nominacja do Europejskiej Nagrody Publiczności). Później zagrał wraz z przyjacielem, Vincentem Casselem w anglojęzycznej komedii kryminalnej „Dziewczyna na urodziny” (2001) z Nicole Kidman i Benem Chaplinem, pojawił się w epizodzie w produkcji „Asterix i Obelix: Misja Kleopatra” (2002), a za rolę Riccarda Fontany w politycznym filmie wojennym „Amen.” (2002) Costy-Gavrasa otrzymał nominację do Césara.

Ostatnim występem aktorskim Kassovitza była rola w „Monachium” Stevena Spielberga, a najświeższym projektem reżyserskim – zrealizowany z ogromnym rozmachem i międzynarodową obsadą (Vin Diesel, Gérard Depardieu, Charlotte Rampling) amerykańsko-francuski thriller akcji sci-fi „Babylon A.D.” (2008).

Od 2005 roku udziela się również jako producent filmowy. Wyprodukował m.in. francuski film „Nèg Maron” (2005), węgierski dramat sportowy „Białe dłonie” (2006), surrealistyczną komedię „Avida” (2006), w której sam wystąpił w niewielkiej roli, komedię fantasy „Dwa światy” (2007), czy swoje ostatnie dzieło – „Babylon A.D.”.